Red Pirate Of The Prairie - Slim Cessna's Auto Club

The cramp that keeps my knees pinned to my chest is here to stay

I pout my lower lip to a cherub’s width I need sympathy

I’m not light of heart below my red skin and both vengeance lays

I stand stiff and straight, a schoolboy’s pose, it’s your man they’d say

Blame the red pirate of the prairie

I got a scent that comes with my skin, it makes your brow furrow

I introduce your smile you taught to me, slow and formal

You grab me by my scalp, scrub to rid my smell, cleanse your garage portholes

You quit me of your grip, strike a regal pose, and claim my life alone

Blame the red pirate of the prairie

You wonder at the coin pierced through my nose, I blush a deeper red

I say it’s tradition, you say not no more, as you shake your head

I wear your second-hands that you hand me down, a cover I can’t shed

I should be thankful for your heartfelt

When I drive you home, I open your back door, say «Sir, goodnight»

I scratch and crawl while you’re in your bed and I ignite my light

Searching where you sat, claim all your loose change, whisper «It's my right»

Then I fall asleep, my bed’s your backseat, doors make it tight

Blame the red pirate of the prairie

De kramp die mijn knieën op mijn borst houdt, is hier om te blijven

Ik pruil mijn onderlip tot de breedte van een cherubijn, ik heb sympathie nodig

Ik ben niet licht van hart onder mijn rode huid en beide wraak ligt

Ik sta stijf en recht, de pose van een schooljongen, het is jouw man zouden ze zeggen

Geef de rode piraat van de prairie de schuld

Ik heb een geur die bij mijn huid hoort, het doet je wenkbrauwen fronsen

Ik introduceer je glimlach die je me leerde, langzaam en formeel

Je grijpt me bij mijn hoofdhuid, schrobt om mijn geur te verdrijven, reinigt de patrijspoorten van je garage

Je laat me los van je greep, neemt een koninklijke pose aan en claimt mijn leven alleen

Geef de rode piraat van de prairie de schuld

Je verwondert je over de munt die door mijn neus is gestoken, ik bloos nog dieper rood

Ik zeg dat het traditie is, je zegt niet meer, terwijl je je hoofd schudt

Ik draag je tweedehandse handen die je me geeft, een hoes die ik niet kan afschudden

Ik zou dankbaar moeten zijn voor je oprechte

Als ik je naar huis breng, open ik je achterdeur en zeg 'Meneer, welterusten'

Ik krab en kruip terwijl jij in bed ligt en ik steek mijn licht aan

Zoekend waar je zat, claim al je kleingeld, fluister «Het is mijn recht»

Dan val ik in slaap, mijn bed is je achterbank, deuren maken het krap

Geef de rode piraat van de prairie de schuld