A Makeover - Shearwater

It’s like a makeover when the filming’s over

And she doesn’t know

How to fix it so that it’ll stay

And she can’t figure out

How to tease out her hair that way herself

And when she wakes up all the make-up

Has rubbed away

And she doesn’t know how to find her face

It was only for one single day

That you looked so beautiful, baby

Now your cheeks have gone pale

And your roots dark gray

And though they nod as they notice you’re nice

Baby, nobody’s noticing twice

Dim the lights as your memory of paradise fades

I’m like an architect who cashed his check

But he doesn’t let on

That it’s the last one he’ll get

Though he knows the funds have run dry

He wants to have fun for one final night

Staring out at a skyline that he’ll never change

They’re saying, «Though we like all things that you’ve made

Notice no one remembers your name

As you float through time

Feel your powers decline day by day

You’re like a convert who goes back to work

When he can’t retrieve how the clarity actually felt

When his co-workers ask him the words won’t come out

And in three weeks his new leaf has blown away

And it feels just like an average day

Facing walls talking into the phone

Sitting dumbly in church all alone Picking back up the magazines he’d thrown

away

Well, convert, what your god whispered into youl ear

You forgot once that god disappeared

And that life-changing day

Well, you just felt it fade

But, of course you know, it’s got to fade

You know it’s got to fade

Oh you know, it’s got to fade"

And, falling down on the couch, he says

«It's perfectly that way»

Het is als een make-over als de opnames voorbij zijn

En ze weet het niet

Hoe het te repareren zodat het blijft?

En ze kan er niet achter komen

Hoe je haar haar zelf op die manier kunt plagen

En als ze wakker wordt alle make-up

Is weggewreven

En ze weet niet hoe ze haar gezicht moet vinden

Het was maar voor één dag

Dat je er zo mooi uitzag, schat

Nu zijn je wangen bleek geworden

En je wortels donkergrijs

En hoewel ze knikken als ze merken dat je aardig bent

Schat, niemand merkt het twee keer

Dim de lichten terwijl je herinnering aan het paradijs vervaagt

Ik ben als een architect die zijn cheque heeft geïnd

Maar hij laat het niet merken

Dat het de laatste is die hij krijgt

Hoewel hij weet dat het geld opraakt

Hij wil nog een laatste nacht plezier hebben

Staren naar een skyline die hij nooit zal veranderen

Ze zeggen: "Hoewel we alle dingen leuk vinden die je hebt gemaakt"

Merk op dat niemand je naam onthoudt

Terwijl je door de tijd zweeft

Voel hoe je krachten met de dag afnemen

Je bent als een bekeerling die weer aan het werk gaat

Wanneer hij niet kan achterhalen hoe de helderheid werkelijk voelde

Als zijn collega's hem vragen, komen de woorden er niet uit

En binnen drie weken is zijn nieuwe blad weggewaaid

En het voelt net als een gemiddelde dag

Tegenover muren praten in de telefoon

Stom in de kerk zitten, helemaal alleen, de tijdschriften oppakken die hij had gegooid

weg

Nou, bekeer je, wat je god in je oor fluisterde

Je bent een keer vergeten dat die god verdween

En die levensveranderende dag

Nou, je voelde het gewoon vervagen

Maar je weet natuurlijk dat het moet vervagen

Je weet dat het moet vervagen

Oh, weet je, het moet vervagen'

En terwijl hij op de bank valt, zegt hij:

"Het is perfect zo"