The Hunter's Star - Shearwater

The hunter’s star

Burned brighter than all of the suns in the firmament

As through the sky he raged

With his hook and blade

And the world, unmade

As forests bow

And blacken the air

As the canopies burn away

And the arc-lights fade

And no gull remains

To repeat its call-

Only now would you long

For the ancient boughs

The moon, overlapping the long white clouds

And the home life of a love

Who will never return again

No child at all

Would wake to the light

Of a sun that is reddening

Like a robin’s breast

And no lioness

Boards a last, great hull

On the waves

That close

On a world

That will never return again

And no sound escapes

From the night to come

De ster van de jager

Brandde helderder dan alle zonnen aan het firmament

Terwijl hij door de lucht raasde

Met zijn haak en mes

En de wereld, ongemaakt

Als bossen buigen

En de lucht zwart maken

Terwijl de luifels wegbranden

En de booglichten vervagen

En er blijft geen meeuw over

Om zijn oproep te herhalen-

Alleen nu zou je verlangen

Voor de oude takken

De maan, overlappend met de lange witte wolken

En het huiselijke leven van een liefde

Wie komt er nooit meer terug

Helemaal geen kind

Zou wakker worden met het licht

Van een zon die rood wordt

Als de borst van een roodborstje

En geen leeuwin

Boards een laatste, geweldige romp

Op de golven

zo dichtbij

Op een wereld

Dat komt nooit meer terug

En er ontsnapt geen geluid

Van de komende nacht