Us We Are - Shawn Phillips

People say we are sane

Lock your doors and play the games

Out in a constant search of fame

If we tell them of our dreams

Some but bright and subtle schemes

Others true and honest means

Oh you people out there

With your marshmallow wills

Your tragic days

And your tranquillizer pills can’t you see?

People got to be believed

Words have got to be perceived

Won’t you listen to us please?

Maybe to you it’s another day

Do you want to see the sun

Coming up in gray?

Tell me what the difference is

Between your life and pay

Does the fire of your optimism

Flare up in the dark?

Can you come to me with open arms

And strike the finite spark of love?

Could be a case of velleity

On your part my part

Or anyone who thinks they see

Through a decade an epoch

Or maybe even centuries

What do you think could be your reality?

Does your breath go away

For anything you plainly see?

Talking to God or going on the nod

Or freaking out a fancy free

Take your time in the morning sun

It lasts for half a day

Speak your mind to your only son

If that’s what you have to say to him

I know I’m living in utopia

With a strangely cloying

Absence of euphoria

And the rapidly increasing senses of dementia

The anticipation in my life

Now lends an ear

And I know I gotta choose

Gonna win or gonna lose

Ah maybe that’s the fear

I only hope that the choice of death

Will be mine to make and clear

Take your time in the morning sun

It lasts for half a day

Speak your mind to your only son

If that’s what you have to say to him

Mensen zeggen dat we gezond zijn

Doe je deuren op slot en speel de spelletjes

Uit in een constante zoektocht naar roem

Als we ze over onze dromen vertellen

Sommige maar heldere en subtiele schema's

Anderen ware en eerlijke middelen

Oh, jullie daarbuiten

Met je marshmallow-wil

Je tragische dagen

En je kalmeringspillen zie je niet?

Mensen moeten geloofd worden

Woorden moeten worden waargenomen

Wil je alsjeblieft naar ons luisteren?

Misschien is het voor jou een andere dag

Wil je de zon zien?

Komt u in het grijs?

Vertel me wat het verschil is

Tussen je leven en betalen

Is het vuur van je optimisme?

Opvlammen in het donker?

Kun je met open armen naar me toe komen

En de eindige vonk van liefde slaan?

Kan een geval van zachtheid zijn

Van jouw kant mijn kant

Of iedereen die denkt te zien

Gedurende een decennium en een tijdperk

Of misschien zelfs eeuwen

Wat zou volgens jou jouw realiteit kunnen zijn?

Gaat je adem weg?

Voor alles wat je duidelijk ziet?

Praten met God of knipogen

Of om eens lekker uit je dak te gaan

Neem de tijd in de ochtendzon

Het duurt een halve dag

Spreek je gedachten uit tegen je enige zoon

Als dat is wat je tegen hem moet zeggen

Ik weet dat ik in een utopie leef

Met een vreemd plakkerig

Afwezigheid van euforie

En de snel toenemende zintuigen van dementie

De verwachting in mijn leven

Leent nu een oor

En ik weet dat ik moet kiezen

Ga winnen of verliezen

Ah misschien is dat de angst

Ik hoop alleen dat de keuze van de dood

Zal van mij zijn om te maken en duidelijk te maken

Neem de tijd in de ochtendzon

Het duurt een halve dag

Spreek je gedachten uit tegen je enige zoon

Als dat is wat je tegen hem moet zeggen