Гилевка - Сергей Матвеенко, Наталья Матвеенко

У этого перрона ску\\\\чают поез\\\\да, Hm Adim Em

По\\\\ка дождутся встречного со\\\\става.

Em Em6 F#7

До горизонта степи, по\\\\лынь, да лебе\\\\да, Hm Adim Em

Да \\\\ жаворонок в небе-вся за\\\\бава.

Em Em6 F#7

Ах,\\\\ станция Гилевка, где \\\\ кружка на це\\\\пи F#7 Am H7 Em

При\\\\кована, как верная со\\\\бака.

Em Em6 F#7

И \\\\ нет воды вкусней во всей сте\\\\пи, F#7 Hm Em

Чем \\\\ та вода-из \\\\ цинкового \\\\ бака.

Em C C7 Hm

Вот старенький автобус, разбитый вдрабадан, —

Всего района радость и утеха.

На пыльную площадку бросаю чемодан,

Эй, тарантас бензиновый, поехал !

-А вот моя деревня, а вот мой дом родной, —

Твержу я строки старого поэта.

Но как я изменился, боже мой,

И в шуме городов забыл про это.

А здесь все, как и раньше,-пруды и караси.

И под окном цветущая малина.

И не сыскать добрее во всей святой Руси, —

Чем мудрая старуха Акулина.

Но я не тот, что прежде,-пути обратно нет.

Я городом повязан, хоть ты тресни.

Горчит воспоминания ранет,

По-новому звучат былые песни.

У этого перрона ску\\\\чают поез\\\\да, Hm Adim Em

По\\\\ка дождутся встречного со\\\\става.

Em Em6 F#7

Сю\\\\да мне не вернуться никог\\\\да- F#7 Hm Em,

Но забывать я \\\\ не имею \\\\ права, C C7 Hm,

Но забывать я \\\\ не имею \\\\ права.

Em F# Hm

Dit platform is saai\\\\treinen\\\\ja, Hm Adim Em

Door\\\\ka wacht op de teller met\\\\stave.

Em Em6 F#7

Naar de horizon van de steppe, langs\\\\syn, yes lebe\\\\yes, Hm Adim Em

Ja \\\\ de leeuwerik in de lucht is allemaal voor\\\\bava.

Em Em6 F#7

Ah, \\\\ Station Gilevka, waar \\\\ mok op de tse\\\\pi F#7 Am H7 Em

Wanneer\\\\gesmeed, als een echte co\\\\tank.

Em Em6 F#7

En \\\\ er is geen lekkerder water in de hele ste\\\\pi, F#7 Hm Em

Dan \\\\ dat water komt uit de \\\\ zink \\\\ tank.

Em C C7 Hm

Hier is een oude bus, ingebroken in een wrak, -

De hele regio is vreugde en vreugde.

Ik gooi een koffer op een stoffig platform,

Hé, benzine-tarantas, laten we gaan!

- En hier is mijn dorp, en hier is mijn thuis, -

Ik herhaal de regels van de oude dichter.

Maar hoe ben ik veranderd, mijn God,

En in het lawaai van de steden vergat ik het.

En hier is alles, zoals voorheen, vijvers en karpers.

En bloeiende frambozen onder het raam.

En niet vriendelijker te vinden in heel heilig Rusland, -

Dan de wijze oude vrouw Akulina.

Maar ik ben niet meer dezelfde als voorheen - er is geen weg terug.

Ik ben gebonden door de stad, zelfs als je barst.

Bittere herinneringen doen pijn

Oude nummers klinken nieuw.

Dit platform is saai\\\\treinen\\\\ja, Hm Adim Em

Door\\\\ka wacht op de teller met\\\\stave.

Em Em6 F#7

Zo\\\\Ja, ik kom nooit meer terug\\\\ja- F#7 Hm Em,

Maar ik \\\\ heb niet \\\\ het recht om te vergeten, C C7 Hm,

Maar ik \\\\ heb niet het recht \\\\ te vergeten.

Em F# Hm