Черновая тетрадь - Сергей Матвеенко

Я листаю тетрадь, без охоты, что было исправить.

Черновая тетрадь, замусолены мною листы.

доведётся мне крест на последней странице поставить —

И обрушатся все для обратной дороги мосты.

Ты, как будто в насмешку, исписана косо и криво.

Черновая тетрадь, я твои изучаю листы.

С твоей первой страницы глядит сиротливо

Первый детский рисунок святой простоты.

Отчего же теперь, остальные, листая страницы.

Я такие рисунки, как в детстве трудом нахожу?

Здесь рецепты желтеют из нашей больницы,

А от этой страницы глаза отвожу.

Черновая тетрадь, твои листья исчирканы мною

И знакомыми мне, и как будто чужими людьми.

Вот корявые надписи пьяной рукою

прекрасные строки о первой любви.

Я листаю тетрадь очень медленно, в день по листочку.

До последней страницы ещё очень долго идти.

Расставляю в ней знаки, за точкою точку,

И стараюсь не делать ошибок в пути.

Ik blader door het notitieboekje, zonder te willen weten wat ik moet corrigeren.

Conceptnotitieboekje, de bladen zijn door mij verknoeid.

Toevallig zet ik een kruisje op de laatste pagina -

En alle bruggen voor de terugweg zullen instorten.

Jij bent, alsof het de spot drijft, schuin en scheef geschreven.

Kladblok, ik bestudeer je bladen.

Vanaf je eerste pagina ziet het er eenzaam uit

De eerste kindertekening van heilige eenvoud.

Waarom nu, de rest, bladerend door de pagina's.

Vind ik tekeningen die ik in de kindertijd met moeite vind?

Hier worden recepten geel uit ons ziekenhuis,

En ik wend mijn ogen van deze pagina af.

Conceptnotitieboekje, je bladeren zijn door mij bekrast

En vertrouwd voor mij, en als vreemden.

Hier zijn de onhandige inscripties met een dronken hand

mooie lijnen over de eerste liefde.

Ik blader heel langzaam door het notitieboekje, blad voor blad.

Het is nog een lange tijd om naar de laatste pagina te gaan.

Ik plaats er bordjes in, punt voor punt,

En ik probeer onderweg geen fouten te maken.