Воспоминания - Сергей Любавин

Засыпает на руках вечер.

Затихает в облаках ветер.

Улетает в дальний край птица.

Память прячет нашей любви страницы.

Сколько мне будет сниться один и тот же сон.

Сколько лет подряд слышу я

Так близко каждый вздох и голос — такой родной, но время не может остановиться.

Припев:

Там, где небо с землёй встречались нас звезды с Луной венчали.

От, радости до печали, лишь пара не сказанных слов.

Всё, что нам сейчас осталось — вновь перебороть усталость.

За музыкой вверх подняться.

Стать мелодией облаков.

Застывают на часах — стрелки и минутами не бьют метко,

Как в немом кино — черной-белой лентой пробегают наши воспоминанья.

На застывший город ложится первый снег.

Заметает улицы, а мне всё не спится.

Время моё сердце сковало льдом.

Память прячет нашей любви страницы.

Припев:

Там, где небо с землёй встречались нас звезды с Луной венчали.

От, радости до печали, лишь пара не сказанных слов.

Всё, что нам сейчас осталось — вновь перебороть усталость.

За музыкой вверх подняться.

Стать мелодией облаков.

Там, где небо с землёй встречались нас звезды с Луной венчали.

От, радости до печали, лишь пара не сказанных слов.

Всё, что нам сейчас осталось — вновь перебороть усталость.

За музыкой вверх подняться.

Стать мелодией облаков.

Valt in slaap in de armen van de avond.

De wind gaat liggen in de wolken.

Een vogel vliegt naar een ver land.

Het geheugen verbergt onze liefdespagina.

Hoe vaak zal ik dezelfde droom hebben.

Hoeveel jaar op rij heb ik gehoord?

Zo dichtbij, elke ademhaling en stem is zo dierbaar, maar de tijd kan niet stoppen.

Refrein:

Waar de hemel en de aarde elkaar ontmoetten, kroonden de sterren ons met de maan.

Van vreugde tot verdriet, slechts een paar onuitgesproken woorden.

Het enige dat ons nu nog rest, is om de vermoeidheid weer te overwinnen.

Klim omhoog voor muziek.

Word de melodie van de wolken.

Ze bevriezen op de klok - de wijzers en minuten slaan niet nauwkeurig,

Net als in een stomme film lopen onze herinneringen als een zwart-wit lint.

De eerste sneeuw valt op de bevroren stad.

Veegt de straten, maar ik kan nog steeds niet slapen.

De tijd heeft mijn hart bevroren.

Het geheugen verbergt onze liefdespagina.

Refrein:

Waar de hemel en de aarde elkaar ontmoetten, kroonden de sterren ons met de maan.

Van vreugde tot verdriet, slechts een paar onuitgesproken woorden.

Het enige dat ons nu nog rest, is om de vermoeidheid weer te overwinnen.

Klim omhoog voor muziek.

Word de melodie van de wolken.

Waar de hemel en de aarde elkaar ontmoetten, kroonden de sterren ons met de maan.

Van vreugde tot verdriet, slechts een paar onuitgesproken woorden.

Het enige dat ons nu nog rest, is om de vermoeidheid weer te overwinnen.

Klim omhoog voor muziek.

Word de melodie van de wolken.