Вдребезги - Сергей Лазарев

Ты спрячешь опять за очками обиду

Махнёшь на прощание, спокойная с виду

Конечно, ему ни к чему эти сцены;

Так проще, так легче, уйти нет проблемы

А где-то внутри всё кричит и бешено так стучит;

И вряд ли когда-то простит

От тоски - вдребезги с мечтами рваными

От тоски - вдребезги.

Снегами, талыми

Гадаешь на картах и веришь пророчествам

Страшнее всего для тебя одиночество

В твоем дневнике не хватает последних страниц;

Зависло в дыму молчание, стоишь на краю отчаяния

Всего один шаг, всё как то не так...

И окна скрипят голодными взглядами

И мысли летят, отравлены ядами

От тоски - вдребезги с мечтами рваными

От тоски - вдребезги.

Снегами, талыми

От тоски - вдребезги с мечтами рваными

От тоски - вдребезги.

Снегами, талыми

Ты спрячешь опять за очками обиду

Махнёшь на прощание, спокойная с виду

Конечно, ему ни к чему эти сцены;

Так проще, так легче, уйти нет проблемы

Ты спрячешь опять за очками обиду

Махнёшь на прощание, спокойная с виду

Конечно, ему ни к чему эти сцены;

Так проще, так легче, уйти...

От тоски - вдребезги.

С мечтами, рваными

От тоски - вдребезги.

Снегами, талыми

От тоски - вдребезги.

С мечтами, рваными

От тоски - вдребезги.

Снегами, талыми

Je verschuilt je weer achter de glazen wrok

Je zwaait vaarwel, kalm van uiterlijk

Natuurlijk heeft hij deze scènes niet nodig;

Het is makkelijker, het is makkelijker, er is geen probleem om te vertrekken

En ergens binnenin schreeuwt en klopt alles als een gek;

En bijna nooit vergeven

Van verlangen - naar gruis met verscheurde dromen

Van melancholie - tot gruzelementen.

Sneeuw, gesmolten

Raden op de kaarten en geloven in de profetieën

Het ergste voor jou is eenzaamheid

Je dagboek mist de laatste pagina's;

Stilte hing in de rook, staande op de rand van wanhoop

Slechts één stap, alles is op de een of andere manier verkeerd ...

En de ramen kraken met hongerige ogen

En gedachten vliegen, vergiftigd door vergiften

Van verlangen - naar gruis met verscheurde dromen

Van melancholie - tot gruzelementen.

Sneeuw, gesmolten

Van verlangen - naar gruis met verscheurde dromen

Van melancholie - tot gruzelementen.

Sneeuw, gesmolten

Je verschuilt je weer achter de glazen wrok

Je zwaait vaarwel, kalm van uiterlijk

Natuurlijk heeft hij deze scènes niet nodig;

Het is makkelijker, het is makkelijker, het is geen probleem om te vertrekken

Je verschuilt je weer achter de glazen wrok

Je zwaait vaarwel, kalm van uiterlijk

Natuurlijk heeft hij deze scènes niet nodig;

Het is makkelijker, het is makkelijker om te vertrekken...

Van melancholie - tot gruzelementen.

Met verscheurde dromen

Van melancholie - tot gruzelementen.

Sneeuw, gesmolten

Van melancholie - tot gruzelementen.

Met verscheurde dromen

Van melancholie - tot gruzelementen.

Sneeuw, gesmolten