Остров - Сергей Лазарев

За лесом воле-поле, а на небе дождик, тучи.

За побережьем море.

Море, за морем горы груче.

В небе шальные птицы, им бы только не разбиться,

Но вероятен случай.

Ты все начнешь сначала, ты с ума свела не мало.

Я все пойму однажды, потому что мне не важно,

Что есть шальные птицы, и что это не годится,

Может я тот отважный.

Где ты скитаешься, но где скрываешься

Ты от людей возми меня с собою.

Я тот безумный, видимо.

Я могу быть с тобой...

Просто, ты одинокий остров,

На море, где так часто тонули корабли.

Может, судьба тебе поможет, и ты не будешь больше

Отшельницей любви...

За океаном реки, за рекою - лес и горы.

То, что стоит навеки, остальное - разговоры.

Ты все поймешь однажды, а уже когда не важно,

Но может очень скоро.

Ты сама с собою

Где-то, будто бы буря в море.

Не сможешь быть другою.

Это точно, я не скрою.

В небе шальные птицы,

В море болтают рыбы.

Им лишь бы с кем-то спорить.

Где ты скитаешься, но где скрываешься.

Ты от людей, возми меня с собой.

Я тот безумный, видимо.

Я могу быть с тобой...

Просто, ты одинокий остров

На море, где так часто тонули корабли.

Может, судьба тебе поможет, и ты не будешь больше

Отшельницей любви...

Просто, ты одинокий остров

На море, где так часто тонули корабли.

Может, судьба тебе поможет, и ты не будешь больше

Отшельницей любви...

Achter het bos is een veld, en in de lucht regent het, wolken.

Voorbij de kust is de zee.

De zee, achter de zee, de bergen zijn ruiger.

Er zijn gekke vogels in de lucht, ze willen gewoon niet breken,

Maar het is waarschijnlijk.

Je begint helemaal opnieuw, je hebt heel wat gek gereden.

Op een dag zal ik alles begrijpen, want het kan me niet schelen

Dat er gekke vogels zijn, en dat het niet goed is,

Misschien ben ik de dappere.

Waar dwaal je rond, maar waar verstop je je?

Haal me weg van de mensen.

Ik ben de gek, blijkbaar.

Ik kan bij je zijn...

Het is gewoon dat je een eenzaam eiland bent

Op zee, waar zo vaak schepen zonken.

Misschien zal het lot je helpen, en jij niet meer

De kluizenaar van de liefde...

Voorbij de oceaan zijn rivieren, achter de rivier zijn bossen en bergen.

Wat voor altijd staat, de rest is praten.

Op een dag zul je alles begrijpen, en wanneer het er niet toe doet,

Maar misschien heel binnenkort.

Je bent bij jezelf

Ergens, als een storm in de zee.

Je kunt niet anders zijn.

Dat klopt, ik zal het niet verbergen.

Gekke vogels in de lucht

Vissen kletsen in de zee.

Ze willen gewoon ruzie met iemand.

Waar dwaal je rond, maar waar verberg je je.

Je bent van mensen, neem me mee.

Ik ben de gek, blijkbaar.

Ik kan bij je zijn...

Gewoon, je bent een eenzaam eiland

Op zee, waar zo vaak schepen zonken.

Misschien zal het lot je helpen, en jij niet meer

De kluizenaar van de liefde...

Gewoon, je bent een eenzaam eiland

Op zee, waar zo vaak schepen zonken.

Misschien zal het lot je helpen, en jij niet meer

De kluizenaar van de liefde...