Отпускаю - Сергей Лазарев

Как жаль, я мог, но не сказал.

Как жаль, хотел и не позвал.

Мне жаль, что я тебя отпускаю.

Отпускаю…

Я не уйду, я останусь в том далёком дне.

Повод найду улыбаться лишь одной тебе.

Несовпадение, падение, в сердце, как иглой сожаление.

Наши прерванные сны, где были мы друг-другу ещё нужны.

Припев:

Как жаль, я мог, но не сказал.

Как жаль, хотел и не позвал.

Мне жаль, что я тебя отпускаю.

Как жаль мне именно сейчас, за неиспользованный шанс.

Как жаль, и что теперь — я не знаю.

Ты не уйдёшь, тихо плаваешь в моих значках.

Повод найдёшь не жалеть, что было всё не так.

И не спасёт признание, просто — это непопадание.

Наши прерваннын сны, где с тобой друг-другу мы не нужны.

Припев:

Как жаль, я мог, но не сказал.

Как жаль, хотел и не позвал.

Мне жаль, что я тебя отпускаю.

Как жаль мне именно сейчас, за неиспользованный шанс.

Как жаль, и что теперь — я не знаю.

Так трудно отпустить то, что не хочу забыть.

Я всё ещё там, где в первый раз мы друг-другу так верим.

Где без лишних слов, вновь и вновь, и вновь

Мы падаем в любовь.

Припев:

Как жаль, я мог, но не сказал.

Как жаль, хотел и не позвал.

Мне жаль, что я тебя отпускаю.

Как жаль мне именно сейчас, за неиспользованный шанс.

Как жаль, и что теперь — я не знаю.

Wat jammer, ik kon het wel, maar zei het niet.

Wat jammer, ik wilde en heb niet gebeld.

Het spijt me dat ik je laat gaan.

Ik laat los...

Ik ga niet weg, ik blijf in die verre dag.

Ik zal een reden vinden om alleen voor jou te glimlachen.

Een mismatch, een val, in het hart, als een naald van spijt.

Onze onderbroken dromen, waarin we elkaar nog nodig hadden.

Refrein:

Wat jammer, ik kon het wel, maar zei het niet.

Wat jammer, ik wilde en heb niet gebeld.

Het spijt me dat ik je laat gaan.

Wat spijt het me nu, voor de ongebruikte kans.

Wat jammer, en wat nu - ik weet het niet.

Je gaat niet weg, je zwemt stilletjes in mijn badges.

U zult een reden vinden om geen spijt te hebben dat alles verkeerd was.

En herkenning zal niet redden, het is gewoon een misser.

Onze onderbroken dromen, waarin we elkaar niet nodig hebben met jou.

Refrein:

Wat jammer, ik kon het wel, maar zei het niet.

Wat jammer, ik wilde en heb niet gebeld.

Het spijt me dat ik je laat gaan.

Wat spijt het me nu, voor de ongebruikte kans.

Wat jammer, en wat nu - ik weet het niet.

Het is zo moeilijk om los te laten wat ik niet wil vergeten.

Ik ben nog steeds waar we elkaar voor het eerst zo geloven.

Waar, zonder verder oponthoud, opnieuw en opnieuw en opnieuw

We worden verliefd.

Refrein:

Wat jammer, ik kon het wel, maar zei het niet.

Wat jammer, ik wilde en heb niet gebeld.

Het spijt me dat ik je laat gaan.

Wat spijt het me nu, voor de ongebruikte kans.

Wat jammer, en wat nu - ik weet het niet.