Coupable - Tunisiano, R.E.D.K.

Qu’on m’explique que je comprenne bien: est-ce que ceci est l’chant d’un

croque-mort?

Est-ce que mon corps n’abrite qu’une âme ressortissante du Mordor?

Ma plume est sombre et frappe à la technique vietnamienne

Je veux pas leur dire de lever la tête si dans chaque texte je baisse la mienne

Si vous saviez comme je voudrais que de mes raps naissent que des d’sens

Marre qu’il ne me rappelle que ce gratte-ciel et un saut d’l’ange

Mais pourquoi n’ai-je en moi que c’moral aussi faible?

Ces pulsions qui m’rapprochent d’un vulgaire australopithèque

Et cet appétit pour le matériel et l’désir de mes gênes de mal

J’deviens une véritable bête si l’plaisir de la chair me gagne

Une paire de Nike, une veste Carhartt, et cet air d’glace

Chaque matin, mon miroir me rappelle mon état d’esclave

Je me dis blindé, c’est l’comble de mes singeries

J’critique un système que j’laisse me formater de plein gré

Lorsque le mal me perfore, je souffre et je me tais

Pas étonnant que j’me sente seul si je ne parle jamais à personne

Il faut vraiment qu’j’apprenne à faire le vide et les pardonner

Mes principes sont trop rigides pour l’humain tel qu’il est façonné

Ça m’fait trop péter des câbles qu’on m’parle de race

Enterrez les haches, baissez les armes et cessez d’laisser c’foutu cash

empester les âmes

Je plaide coupable

J’avance à tâtons dans le noir total

Oui j’ai l’ADN du dernier dragon dans les cordes vocales

Parce que mon cœur a les parois pleines de cicatrices

C’est vrai que j’ai songé l’arracher moi-même de ma poitrine

Coupable, j’suis p’t-être un peu trop excessif

Oui au fond y’a que mes textes qui m’permettent de rester civique

Coupable de ne pas pouvoir me plier à leurs tas d’règles

Gilles, S.C.Y, je suis coupable de n'être que moi-même

Coupable d'être moi-même, j’suis bientôt wanted par Interpol

Un black, muslim, rappeur: v’là tous les maux du monde en une personne

Entre le bien, le mal, je m’interpose

C’est là où ça fait mal que je touche, donc sur ma bouche ils veulent du

Chatterton

Scotchés par la véracité d’mes textes

Choqués, je les juge coupable de vouloir déraciner l’météque

Le rap attire les mythos, y’a comme un aimant dans le son

À croire qu’les vérités ne sont pas bonnes à dire mais qu’les mensonges le sont

Coupable de n'être qu’un terrien

Qui a vu la paix se crasher sur l’mur des lamentations et celui de Berlin

Coupable car la télé ne fait rien

J’te mets au parfum quant à la puanteur des propos de Guerlain

Issu d’en bas, là où s’encrassent toutes les commères

Je sais, je suis de ce genre d’gars qui n’peut se passer d’sa colère

Ici aussi nos peurs s’entassent, ils sentent pas qu’ils poussent nos nerfs

Mon cœur de glace et mon sang froid m’font mener le train d’vie d’un ours

polaire

J’mène une vie de barbare, vu de Harvard, je n’ai pas d’gilet pare-balles,

ni de 4×4

Pas de tas d’armes, je déclare ça sans états d'âme ce n’est pas grave,

c’est le karma

Je sais qu’ils parlent mal, pas d’problèmes, je suis sûr

C’est banal, à l'écoute de mes poèmes pour eux je suis juste…

Coupable d’avoir un penchant pour la vérité

Deux côtés tranchants, tu peux t’approcher si tu veux vérifier

Coupable d'être un étranger c’est malheureux depuis

Rien ne peut changer car à leurs yeux je suis

Coupable d’avoir jugé moisi tout ce qu’ils étudient

D’avoir choisis la voie que les gens répudient

Coupable de rejeter en bloc les lois des rois-reines

Oui j’les écoute pas je suis coupable de n'être que moi-même

Coupable de ne pas avoir courbé l'échine, loin d'être balaise

Khey j’hallucine devant leurs p’tits manèges

Oui coupable de la fermer, ils me l’ont mise et j’ai souri

À leur guise, ces fils de pourris m’ont fourré et j’ai fait «cheese»

Oui coupable car ce soir de détresse, bouteille je l’ai bue

Oui coupable, maîtresse me traite d’incapable et je l’ai crue

Oui coupable d'être double facette, instable j’ai plus toute ma tête

Mi-homme, mi-bête, coupable, hagar je veux juste te la mettre

Les nerfs à vif, trop excessif c’qui est trop dur casse

Tout est fait bessef, intolérant car élevé à l’ersah

Caché derrière des massa, pour m’oublier

Je plaide coupable de ne pas avoir crier aux frères: «On est que d’passage»

Je n’suis qu’un homme, mes tentations viennent à toute heure

J’l’ai fourrée car elle est bonne comme j’ai bouffé un Double Whopper

Loin d'être parfait, mes démons m’ont fait céder

Torturé par mes passions donc j’ai plaidé…

Coupable, d'être si rancunier, de ne pas savoir pardonner

De ne jamais s’abandonner quand on a tant d’choses à donner

C’qui m’entoure est erroné, ils m’ont souvent ri au nez

Mais je reste moi-même et je plaide coupable

De rester moi-même dans ce merdier

Leur compassion me fait gerber

Coupable… Khey la tentation me parraine

Bachir, Tounissane: juste coupable d'être moi-même

Paroles rédigées et expliquées par la communauté Rap Genius France !

Laat iemand me uitleggen dat ik het goed begrijp: is dit het lied van a

Begrafenisondernemer?

Herbergt mijn lichaam alleen een ziel uit Mordor?

Mijn pen is donker en raakt de Vietnamese techniek

Ik wil ze niet vertellen dat ze hun hoofd moeten opheffen als ik in elke tekst de mijne laat zakken

Als je wist hoe ik zou willen dat mijn raps alleen uit betekenis geboren worden

Moe dat hij me alleen maar doet denken aan deze wolkenkrabber en een springende engel

Maar waarom heb ik alleen deze lage moraal in mij?

Deze impulsen die me dichter bij een vulgaire Australopithecus brengen

En deze honger naar het materiaal en het verlangen van mijn slechte genen

Ik word een echt beest als het plezier van het vlees me wint

Een paar Nikes, een Carhartt-jack en die ijslook

Elke ochtend herinnert mijn spiegel me aan mijn slavernij

Ik denk dat ik gepantserd ben, het is het toppunt van mijn capriolen

Ik bekritiseer een systeem dat ik mezelf vrijwillig laat formatteren

Als het kwaad me doorboort, lijd ik en ben ik stil

Geen wonder dat ik me eenzaam voel als ik nooit met iemand praat

Ik moet echt leren om ze leeg te maken en te vergeven

Mijn principes zijn te rigide voor de mens zoals die is gevormd

Ik word te gek als mensen met me praten over ras

Begraaf de bijlen, laat de wapens zakken en stop met het achterlaten van dat verdomde geld

stinken naar zielen

ik pleit schuldig

Ik tast in totale duisternis

Ja ik heb het DNA van de laatste draak in de stembanden

Omdat mijn hart muren vol littekens heeft

Het is waar dat ik erover dacht om het zelf van mijn borst te rukken

Schuldig, misschien ben ik een beetje te overdreven

Ja, eigenlijk zijn het alleen mijn teksten die me in staat stellen burgerlijk te blijven

Schuldig aan het niet kunnen naleven van hun stelletje regels

Gilles, S.C.Y, ik ben schuldig aan gewoon mezelf zijn

Schuldig dat ik mezelf ben, ik word snel gezocht door Interpol

Een zwarte, moslim, rapper: dat is al het kwaad van de wereld in één persoon

Tussen goed en kwaad kom ik tussen

Dat is waar het pijn doet als ik aanraak, dus op mijn mond willen ze wat

Chatterton

Vastgebonden door de waarheidsgetrouwheid van mijn teksten

Geschokt oordeel ik dat ze schuldig zijn aan het willen ontwortelen van de meteca

Rap trekt mythos aan, er zit als een magneet in het geluid

Te geloven dat de waarheden niet goed zijn om te zeggen, maar dat de leugens dat wel zijn

Schuldig om slechts een aardbewoner te zijn

Wie zag de vrede neerstorten op de Klaagmuur en de Berlijnse Muur

Schuldig omdat de tv niets doet

Ik zet je in het parfum over de stank van de woorden van Guerlain

Komend van beneden, waar alle roddels verstopt zijn

Ik weet het, ik ben zo iemand die niet zonder zijn woede kan

Ook hier stapelen onze angsten zich op, ze voelen niet dat ze ons op de zenuwen werken

Mijn hart van ijs en mijn koude bloed zorgen ervoor dat ik de levensstijl van een beer leid

polair

Ik leid het leven van een barbaar, gezien vanaf Harvard, ik heb geen kogelvrij vest,

of 4×4

Geen stapels wapens, ik verklaar dat het zonder scrupules niet uitmaakt,

het is karma

Ik weet dat ze slecht praten, geen probleem, dat weet ik zeker

Het is heel gewoon, als ik naar mijn gedichten luister, ben ik gewoon...

Schuldig aan een voorliefde voor de waarheid

Twee scherpe kanten, je kunt dichterbij komen als je wilt controleren

Schuldig aan het zijn van een vreemde en sindsdien is het ongelukkig

Niets kan veranderen, want in hun ogen ben ik

Schuldig aan het vinden van alles wat ze bestuderen muf

Voor het kiezen van het pad dat mensen afwijzen

Schuldig aan het en bloc verwerpen van de wetten van koning-koninginnen

Ja, ik luister niet naar hen, ik ben schuldig aan alleen mezelf zijn

Schuldig aan het niet neerhurken, verre van fors

Khey ik hallucineer voor hun kleine ritjes

Ja schuldig aan het sluiten, ze deden het op mij en ik glimlachte

Op hun gemak porden deze rotzonen me en ik maakte "kaas"

Ja schuldig, want vanavond van nood, fles dronk ik het op

Ja schuldig, meesteres noemt me onbekwaam en ik geloofde haar

Ja schuldig aan dubbelzinnigheid, onstabiel, ik heb niet langer mijn hele hoofd

Half mens, half beest, schuldig, verwilderd, ik wil het je gewoon aandoen

De zenuwen op scherp, te overdreven wat te hard breekt

Alles wordt gedaan bessef, intolerant omdat ze zijn opgegroeid in de erah

Verscholen achter massa, om mij te vergeten

Ik pleit schuldig dat ik niet tegen de broers heb geschreeuwd: "We zijn net op doorreis"

Ik ben maar een man, mijn verleidingen komen op elk moment

Heb haar gevuld omdat ze zo lekker is alsof ik een Double Whopper heb gegeten

Verre van perfect, mijn demonen lieten me toegeven

Gemarteld door mijn passies, dus smeekte ik...

Schuldig, zo haatdragend, niet in staat om te vergeven

Om nooit op te geven als je zoveel te geven hebt

Wat mij omringt is verkeerd, ze lachten me vaak uit

Maar ik blijf mezelf en ik pleit schuldig

Om mezelf te zijn in deze puinhoop

Hun medeleven doet me kotsen

Schuldig... Khey verleiding sponsort mij

Bachir, Tounissane: gewoon schuldig aan mezelf zijn

Teksten geschreven en uitgelegd door de Rap Genius France-community!