When I Lose My Eyes - Saturday Looks Good To Me

Me and my best friend sleep without any clothes

With books on the bedspread in languages no one knows

All the windows are open

All of the low lights glow

And we flood all the rooms of our homes until we float

And wash out to the street down below

And when I die, then I’ll sleep in the sides of clouds

Over the mountains

I’ll hover above your house

You’ll hear me haunting

You’ll hear my cries and howls

Ringing between rows of the teeth in your mouth

It feels like the end of the world inside you

When this sweetness infinitely holds us And I fall into you

The hex on my heart made it harder and harder

To finally find you

You and your sister

Alone in the upstairs room

Speaking in whispers at three in the afternoon

Were you surprised when you started to see

Right through her skin and the things she said to you?

You know the whole family eventually all went blind

Or their vision got blurry

Simply a bad blood line

I won’t be angry when I lose my eyes

My hands will have mapped out the world by that time

And my sight,

It might forget what to do when the things

That I’ve seen and I’ve been

When they come back for me The whole world will sing through the tips of my fingers

And I’ll feel everything like I was listening to the rain

When I lose my eyes there will be something more

Something my vision was far too afraid of When I lose my voice there will be songs beyond the bubbling

And braying my singing was made of before

When I lose my hands there will be brand new words

And fingertips floating on top of the ocean for you

When our lungs shut down we will rejoice and shout

Building butterflies out of our breathing, believing end.

Ik en mijn beste vriend slapen zonder kleren

Met boeken op de sprei in talen die niemand kent

Alle ramen staan ​​open

Alle lage lichten gloeien

En we overspoelen alle kamers van onze huizen totdat we drijven

En spoel uit naar de straat beneden

En als ik sterf, slaap ik in de zijkanten van wolken

Over de bergen

Ik zweef boven je huis

Je zult me ​​horen rondspoken

Je zult mijn gehuil en gehuil horen

Gerinkel tussen de rijen tanden in je mond

Het voelt als het einde van de wereld in jou

Wanneer deze zoetheid ons oneindig vasthoudt En ik val in jou

De zeshoek op mijn hart maakte het moeilijker en moeilijker

Om je eindelijk te vinden

Jij en je zus

Alleen in de kamer op de bovenverdieping

Spreken in fluisteren om drie uur 's middags

Was je verrast toen je begon te zien?

Dwars door haar huid en de dingen die ze tegen je zei?

Weet je, de hele familie werd uiteindelijk allemaal blind

Of hun zicht werd wazig

Gewoon een slechte bloedlijn

Ik zal niet boos zijn als ik mijn ogen verlies

Tegen die tijd hebben mijn handen de wereld in kaart gebracht

En mijn zicht,

Het kan vergeten wat te doen als de dingen

Dat ik heb gezien en ben geweest

Als ze terugkomen voor mij, zal de hele wereld zingen door de toppen van mijn vingers

En ik zal alles voelen alsof ik naar de regen luisterde

Als ik mijn ogen verlies, zal er iets meer zijn

Iets waar mijn visie veel te bang voor was Als ik mijn stem verlies, zullen er liedjes zijn die verder gaan dan het bubbelen

En balken waar mijn zang eerder van gemaakt was

Als ik mijn handen verlies, zijn er gloednieuwe woorden

En vingertoppen die voor jou op de oceaan drijven

Als onze longen stoppen, zullen we ons verheugen en schreeuwen

Vlinders bouwen uit onze ademhaling, gelovend einde.