Im Kreis allein - Samsas Traum

Du, im Kreis allein —

Wie man las, in gelbem Licht,

In warmen Kerzenschein,

Was ich gäbe, weiß ich nicht,

Um in diesem Augenblick

In den Kopf hinein zu sehen,

Der mir einstmals dabei half,

Meinen Weg zurück zu gehen.

Wie weit willst du fliehen?

Kann ich jemals nachvollziehen,

Was jetzt übrig bleibt

Mich an jene Orte treibt,

Die von Dir und Deinem Leben,

Unablässig mir berichten,

Von den Tagen, Deiner Hoffnung,

Deiner Schuld, Deinen Geschichten?

Herr des Infernos, der Nacht

Fahre hinauf, stärke mich, meine Macht,

Steig' aus dem Khaos empor,

Nimm' mich zu Dir, trage mich durch das Tor.

Die böse 11 steigt aus den Spalten und Ecken,

Sie schmiegt sich wie Farbe an Wände —

Um restlos den Körper, die Haut zu bedecken,

Sie schreibt selbst auf Schädel und Hände.

Die 11 aus dem Abgrund, dem Tal aller Seelen,

Bemächtigt sich meiner Gedanken,

Um mich jeder Angst und der furcht zu bestehlen,

Sie lässt mich nicht straucheln, nicht wanken:

Elftausend Nächte, 11 uralte Mächte,

11 Jahre — die Kraft ungebrochen,

11 letzte Lieder, der Sturm holt Dich wieder,

Mit 11 Zungen hast Du gesprochen.

11 lange Wege Dich Heim zu geleiten,

Mit 11 Schritten ist durch 11 Pforten zu schreiten,

Und 11 mal beschreibt mir die Stimme des Windes

11 Kugeln im Kopf des erwachsenen Kindes.

Du, im Kreis allein —

Wie man las, bei Kerzenlicht,

Des Teufels sanftem Schein —

Was stand Dir im Angesicht?

Im Angesicht?

Im Angesicht?

Jij, alleen in een kring -

Hoe te lezen, in geel licht,

Bij warm kaarslicht,

Ik weet niet wat ik zou geven

Op dit moment

in het hoofd kijken,

wie heeft mij ooit geholpen?

Om mijn weg terug te gaan.

Hoe ver wil je vluchten?

Kan ik het ooit begrijpen?

Wat blijft er nu over?

drijft me naar die plaatsen

van jou en je leven,

blijf me vertellen

Van de dagen van je hoop

jouw schuld, jouw verhalen?

Heer van het inferno, van de nacht

Ga omhoog, versterk mij, mijn kracht,

opstaan ​​uit de chaos,

Neem me mee, draag me door de poort.

Het kwaad 11 stijgt op uit de scheuren en hoeken,

Het nestelt zich als verf op muren -

Om het lichaam, de huid,

Ze schrijft zichzelf op de schedel en handen.

De 11 uit de afgrond, de vallei van alle zielen,

neemt bezit van mijn gedachten,

Om me te beroven van elke angst en angst

Ze laat me niet struikelen, zal niet wankelen:

Elfduizend nachten, 11 oude machten,

11 jaar - de kracht ongebroken,

11 laatste nummers, de storm zal je weer meenemen,

U sprak in 11 talen.

11 lange manieren om je naar huis te leiden,

Met 11 treden is het om door 11 poorten te gaan,

En 11 keer beschrijft de stem van de wind mij

11 kogels in het hoofd van het volwassen kind.

Jij, alleen in een kring -

Hoe te lezen, bij kaarslicht,

De zachte gloed van de duivel -

Wat was er in je gezicht?

In het gezicht?

In het gezicht?