Ach Schwesterlein im Eispalast - Samsas Traum

Sie hält uns auf der oberfläche

Eines klingglöckchens gefangen

Das uns mit seinen eiskristallen

Schellend in den wahnsinn läutet

Klirrend frieren alle bäche

Im tannenwald der schneeverhangen

Als in ihm meine rufe hallen

Die seelen meiner schwester häutet

Damit ich auf ihm einbreche

Und mich an ihr im guten räche

Bin ich mit tödlichen verlangen

Zur mitte dieses sees gegangen

Brich ein laß meine tränen wallen

Gerötet will die faust sich ballen

Zwar ist mein leben jetzt vergeudet

Doch zugang zum palast erbeutet

Unerahnbar bitterkalt

Erstreckt sich majestätisch

Das königreich aus schnee und frost

Vor leergeweinten augen hin

Der zapfen war die lüge

Die zu glauben sich nicht lohnte:

Der kinder ruf spendet mir trost:

Schwester häng die königin

Ze houdt ons aan de oppervlakte

Gevangen door een jingle bell

Dat wij met zijn ijskristallen

rinkelen in waanzin

Alle stromen bevriezen met een huivering

In het dennenbos van de met sneeuw bedekte

Wanneer mijn oproepen in hem weerklinken

De zielen van mijn zus villen

Zodat ik bij hem kan inbreken

En voor altijd wraak op haar nemen

Ben ik met dodelijke verlangens?

Naar het midden van dit meer gegaan

breek in, laat mijn tranen stromen

Rood gemaakt, de vuist wil klemmen

Het is waar, mijn leven is nu verspild

Maar veroverde de toegang tot het paleis

Onvoorspelbaar bitter koud

breidt zich majestueus uit

Het koninkrijk van sneeuw en vorst

Voor lege huilende ogen

De pin was de leugen

Niet de moeite waard om te geloven:

De oproep van de kinderen geeft me troost:

zus hang de koningin op