Этием - Салават Фатхетдинов

Туган көн бүләгең, чәчәкләр киптеләр,

Кипсә дә, барыбер - саклыймын.

Сыеныр кешем юк, сөенә алмыймын,

Бары тик исемең ятлыймын.

Сагынам, әтием, чәчемнән сыйпавың,

Иркәләп кочуың сагынам.

Кипсә дә чәчәкләр, кочаклап сөйләшәм,

Аерма дигәндәй назыңнан.

Җил-давыл тидерми, кыраулар төшерми

Үстердең чәчәк күк иркәләп.

Син барда, әтием, күз яшем түкмичә,

Еладым бары тик үпкәләп.

Ә хәзер яшемдә ачы тәм сизәмен,

Кайтмавың белсәм дә - көтәмен.

Төшемдә чәчәкләр өзәсең болында,

Шул болын яныннан үтәм мин

Сагынам, этием, чэчемнэн сыйпавын,

Иркэлэп кочуын сагынам.

Кипсэ дэ чэчэклэр, кочаклап сойлэшэм,

Аерма дигэндэй назымнан.

Je verjaardagscadeau, de bloemen zijn verdord,

Hoe dan ook, ik ging in ieder geval niet naar beneden zonder mezelf eerst uit te leggen.

Ik heb niemand om bij te schuilen, ik kan me niet verheugen,

Ik herinner me alleen je naam.

Ik mis je, pap, je komt niet aan mijn haar,

Ik mis je knuffels.

Ook al zijn de bloemen droog, ik praat in een knuffel,

Het verschil zit in je tederheid.

Geen wind, geen klappen

Je hebt een bloem laten groeien door de lucht te omarmen.

Je bent in de bar, mijn vader, zonder tranen,

Ik huilde alleen van woede.

En nu op mijn leeftijd voel ik me bitter,

Zelfs als ik weet dat je niet terugkomt, zal ik wachten.

In mijn droom zijn de bloemen in de wolk,

Ik passeer die weide

Ik mis je, mijn hond,

Ik mis de knuffel.

Kipse de bloemen, ik knuffel en praat,

Het is bijna een verschil.