Madre en la Puerta Hay un Niño - Rocio Jurado

Madre, en la puerta está un Niño

Más hermoso que el sol bello;

Supongo que tenga frío

Porque viene casi en cueros

Pues dile que entre

Se calentará

Porque en esta tierra

Ya no hay caridad

Porque en esta tierra

Ya no hay caridad

Entró el Niño y se sentó;

Hizo que se calentara;

Le preguntó la patrona

De qué tierra y de qué patria

Mi Padre del cielo

Mi Madre también

Yo bajé a la tierra

Para padecer

Yo bajé a la tierra

Para padecer

Niño, si quieres cenar

Se te pondrá de contado;

Y te quedarás en casa

Como hijo muy estimado

El Niño responde:

Eso no, señora

Que tengo una Madre

Que el cielo la adora

Que tengo una Madre

Que el cielo la adora

Mucho quieres a tu Madre

Sí, señora, sí la quiero;

Tres días que no la he visto

Cien mil años se me han hecho

Si usted me dijera

Dónde se encontraba

De rodillas fuera

Hasta que la hallara

De rodillas fuera

Hasta que la hallara

Hazle la cama a este Niño

En la alcoba y con primor

No me la haga usted, señora

Que mi cama es un rincón

Mi cama es el suelo

Desde que nací

Y hasta que me muera

Ha de ser así

Y hasta que me muera

Ha de ser así

A eso de la madrugada

El Niño se levantó

A decirle a la patrona

Que se quedara con Dios

Que se iba al templo

Que aquella es su casa

Donde iremos todos

A darle las gracias

Donde iremos todos

A darle las gracias

Moeder, aan de deur staat een Kind

Mooier dan de mooie zon;

ik denk dat ik het koud heb

Omdat het bijna kaal komt

Dus zeg hem dat hij binnen moet komen

zal heet worden

omdat op deze aarde

geen liefdadigheid meer

omdat op deze aarde

geen liefdadigheid meer

Het Kind kwam binnen en ging zitten;

Het maakte het heet;

vroeg de baas

Van welk land en van welk land?

mijn vader in de hemel

Mijn moeder ook

Ik kwam op aarde

lijden

Ik kwam op aarde

lijden

Jongen, als je wilt dineren

Het wordt u contant uitbetaald;

En jij blijft thuis

Als een heel dierbare zoon

De jongen antwoordt:

Niet dat mevrouw

dat ik een moeder heb

dat de hemel haar aanbidt

dat ik een moeder heb

dat de hemel haar aanbidt

Je houdt heel veel van je moeder

Ja, mevrouw, ik hou echt van u;

Ik heb haar drie dagen niet gezien

Er zijn honderdduizend jaar voor mij gemaakt

als je het me vertelde

waar was hij

knielend

Tot ik haar vond

knielend

Tot ik haar vond

Maak dit kinderbedje

In de slaapkamer en met schoonheid

Doe het mij niet aan, mevrouw

Dat mijn bed een hoek is

mijn bed is de vloer

Sinds ik geboren ben

En tot ik sterf

Het moet zo zijn

En tot ik sterf

Het moet zo zijn

rond zonsopgang

De jongen stond op

Om de baas te vertellen

bij God blijven

dat hij naar de tempel ging

Dat dit jouw huis is

waar gaan we allemaal heen

om je te bedanken

waar gaan we allemaal heen

om je te bedanken