Tatuaje - Rocio Jurado

(Nota: Lo que lee es lo que oigo. Entre 's estn las palabras

pronunciadas en andaluz)

(Note: What I hear is what you get. Between 's are the andalusian

pronounced words)

l vino en un barco de nombre extranjero

que arriv a Marsella un anochecer,

cuando el blanco faro sobre los veleros

su beso de plata dejaba caer

Era alegre y rubio como la cerveza

y sus ojos claros prendaron a Yvonne

cuando oy en sus manos gemir la tristeza

doliente y cansada del acorden

Y ante dos copas de aguardiente

en un rincn del petit-bar

l fue contndole entre dientes su amarga historia de pesar

Mira mi brazo tatuado con este nombre de mujer

Es el recuerdo de un pasado que nunca ms ha de volver

Ella me quiso y me ha olvidado

En cambio yo no la olvid

Y para siempre ir marcado con este nombre de mujer

l se fue una tarde con rumbo ignorado

sin dejar ni rastro de su acorden

Yvonne, de tristeza, muerta se ha quedado,

igual que una sombra, frente al malecn

De una punta a otra recorre Marsella

A los marineros pregunta por l Y va como loca buscando su huella

porque tatuado lo lleva en la piel

Y a media noche, triste y sola,

en un rincn del petit-bar

oye de pronto en la gramola

gemir de nuevo aquel cantar

Mira mi brazo tatuado con este nombre de mujer

Es el recuerdo de un pasado que nunca ms ha de volver

Ella me quiso y me ha olvidado

En cambio yo no la olvid

Y para siempre ir marcado con este nombre de mujer

(Opmerking: wat je leest is wat ik hoor. Tussen 's zijn de woorden

uitgesproken in Andalusisch)

(Opmerking: wat ik hoor is wat je krijgt. Tussen 's zijn de Andalusische

spreek woorden uit)

Hij kwam op een schip met een buitenlandse naam

die op een avond in Marseille aankwam,

wanneer de witte vuurtoren op de zeilboten

haar zilveren kus viel weg

Hij was vrolijk en blond als bier

en zijn heldere ogen fascineerden Yvonne

toen hij verdriet in zijn handen hoorde kreunen

bedroefd en moe van de accordeon

En voor twee glazen cognac

in een hoek van de petit-bar

Hij mompelde zijn bittere verhaal van spijt

Kijk naar mijn arm getatoeëerd met de naam van deze vrouw

Het is de herinnering aan een verleden dat nooit meer terugkomt

Ze hield van me en is me vergeten

Aan de andere kant, ik ben haar niet vergeten

En voor altijd gemarkeerd worden met de naam van deze vrouw

Hij vertrok op een middag met een onbekende koers

geen spoor van zijn akkoord achterlatend

Yvonne, van verdriet, is dood gebleven,

net als een schaduw, voor de malecn

Van het ene uiteinde naar het andere loopt door Marseille

Ze vraagt ​​de matrozen naar hem en gaat als een gek op zoek naar zijn voetafdruk

omdat hij een tatoeage op zijn huid heeft

En om middernacht, verdrietig en alleen,

in een hoek van de petit-bar

hey ineens op de jukebox

kreun nog eens dat liedje

Kijk naar mijn arm getatoeëerd met de naam van deze vrouw

Het is de herinnering aan een verleden dat nooit meer terugkomt

Ze hield van me en is me vergeten

Aan de andere kant, ik ben haar niet vergeten

En voor altijd gemarkeerd worden met de naam van deze vrouw