Que No Daría Yo - Rocio Jurado

Aii,

Aii, Aii,

Que no daría yo, por empezar de nuevo,

a pasear a pasear la arena de una playa blanca.

Que no daría yo, por escuchar de nuevo

esa niña que llega tarde a casa.

Y escuchar ese grito de mi madre

pregonando mi nombre en la ventana

mientras yo deshojaba primaveras

por la calle mayor y por la plaza.

Aiii,

Aiii, Aiii,

Que no daría yo, por empezar de nuevo,

para contar para contar estrellas desde mi ventana.

Vestirme faralaes y pasear la feria

hasta sentir el beso de la madrugada

volar hasta los brazos de mi pare

y recivir ese brillo en la mirada

para luego alejarme lentamente

a un tablao a bailar por sevillanas.

Que no daría yo, por escaparme

a un cine de verano

donde alguien me daba

primer beso de amor,

que no daría yo, por esa tarde

sentada junto a èl en ese parque

mirando como se ponìa el sol.

y oyendo el ruido del mar,

y oyendo el ruido del mar.

y oyendo el ruido del mar,

ai,

Ai, ai,

Wat ik niet zou geven, om opnieuw te beginnen,

lopen om het zand van een wit strand te lopen.

Wat ik niet zou geven om nog een keer te horen

dat meisje dat laat thuiskomt.

En hoor die kreet van mijn moeder

mijn naam roepen bij het raam

terwijl ik veren plukte

door de hoofdstraat en door het plein.

Aiii,

Aiii, Aiii,

Wat ik niet zou geven, om opnieuw te beginnen,

om te tellen om sterren te tellen vanuit mijn raam.

Kleed Faralaes aan en loop over de kermis

totdat je de kus van de dageraad voelt

vlieg in de armen van mijn vader

en ontvang die glans in de look

loop dan langzaam weg

naar een tablao om sevillanas te dansen.

Wat ik niet zou geven, om te ontsnappen

naar een zomerbioscoop

waar iemand me gaf

eerste liefdeskus,

wat ik niet zou geven, voor die middag

naast hem zitten in dat park

kijken naar de zonsondergang.

en luisterend naar het geluid van de zee,

en luisterend naar het geluid van de zee.

en luisterend naar het geluid van de zee,