Lo Sabemos Los Tres - Rocio Jurado

Salimos muchas veces los tres juntos

El pretexto yo lo busco;

Siempre hay algo a celebra

Nos dan las madrugadas conversando

Nadie dice 'estoy cansado'

Nadie piensa en terminar

Si vamos a una fiesta con mil gentes

Nos quedamos siempre, siempre

Los tres solos al final

Y en medio de los dos, balanceada

Entre roces y miradas

Llego, a veces, hasta a flotar

A solas.

las mañanas que nos vemos

Yo le digo 'tengo miedo'

Se nos debe de notar

'Intenta mejor disimularlo

Si llegara un día a notarlo

No se que podría pasar'

(estribillo)

Hasta que me he dado cuenta

Que lo sabemos los tres

Que no soy sola quien juega

Que está jugando él también

Y yo con tanto cuidado

De miedo muriéndome

Y tengo la puerta abierta

Para volar y correr

We zijn met z'n drieën vaak samen uit geweest

Ik zoek naar het voorwendsel;

Er is altijd wel iets te vieren

Ze laten ons vroeg in de ochtend praten

Niemand zegt 'ik ben moe'

Niemand denkt aan een einde

Als we met duizend mensen naar een feest gaan

We blijven altijd, altijd

De drie alleen aan het eind

En in het midden van de twee, evenwichtig

Tussen wrijving en blikken

Soms zweef ik zelfs

Alleen.

de ochtenden dat we elkaar zien

Ik zeg hem 'ik ben bang'

We moeten opgemerkt worden

'Probeer het beter te verbergen'

Als ik het op een dag merkte

Ik weet niet wat er kan gebeuren'

(Refrein)

Tot ik me realiseerde

dat weten we alle drie

Dat ik niet de enige ben die speelt

Wat speelt hij ook?

En ik zo voorzichtig

van angst om te sterven

En ik heb de deur open

Vliegen en rennen