Acid Bird - Robyn Hitchcock, The Egyptians

Sucking on a tap that never dries

Could you take it right between your eyes?

Bending blood, bending blood

The father stood, the father’s hood

Black shadow on an acid bird that etched

Her way across a field so long ago

Walking through the fields in summer heat

Look at all the creatures 'round your feet

Pumping blood, pumping blood

The mother gave, the mother gave

White ointment of an acid kiss that

Burned upon the lips she gave you

So long ago, so long ago

Fun in the sun, luck in the bloodstream

Shallow bodies writhing on the grass

Fun in the sun, hair in the slipstream

Tadpoles shooting through a hollowed glass

Cutting out a silhouette of dreams

Everything is older than it seems

Son of blood, son of blood

The baby shakes the baby snakes

That crawl across the acid rings that

Flicker from your corpuscles

One sunny day, one sunny day

Fun in the sun, everyone knows it

They could be as mellow as the hay

Fun in the sun, everyone blows it

They grow up and instantly turn gray

Black shadow of an acid bird that etched

Its way across a field

So long ago, so long ago

Zuigen aan een kraan die nooit droogt

Zou je het recht tussen je ogen kunnen nemen?

Bloed buigen, bloed buigen

De vader stond, de vaders kap

Zwarte schaduw op een zure vogel die geëtst is

Haar weg over een veld zo lang geleden

In de zomerhitte door de velden lopen

Kijk naar alle wezens rond je voeten

Bloed pompen, bloed pompen

De moeder gaf, de moeder gaf

Witte zalf van een zure kus dat

Gebrand op de lippen die ze je gaf

Zo lang geleden, zo lang geleden

Plezier in de zon, geluk in de bloedbaan

Ondiepe lichamen kronkelen op het gras

Plezier in de zon, haar in de slipstream

Kikkervisjes schieten door een uitgehold glas

Een silhouet van dromen uitsnijden

Alles is ouder dan het lijkt

Zoon van bloed, zoon van bloed

De baby schudt de babyslangen

Dat kruipen over de zuurringen dat

Flikkering van je bloedlichaampjes

Een zonnige dag, een zonnige dag

Plezier in de zon, iedereen kent het

Ze kunnen zo zacht zijn als het hooi

Plezier in de zon, iedereen is er dol op

Ze groeien op en worden meteen grijs

Zwarte schaduw van een zure vogel die geëtst is

Zijn weg over een veld

Zo lang geleden, zo lang geleden