La Última Curda (En Directo) - Roberto Goyeneche

Lastima, bandoneón, mi corazón

Tu ronca maldición maleva

Tu lágrima de ron me lleva

Hacia el hondo, bajo fondo donde el barro se subleva

Ya sé, no me digás: «Tenés razón»

La vida es una herida absurda

Y es todo, todo, tan fugaz

Que es una curda nada más mi confesión

Contame tu condena, decime tu fracaso

¿No ves la pena que me ha herido?

Y hablame simplemente de aquel amor ausente

Tras un retazo del olvido

Ya sé que me haces daño, yo sé que te lastimo

Llorando mi sermón de vino

Pero es el viejo amor que tiembla bandoneón

Y busca en un licor que aturda

La curda que al final termine la función

Corriéndole un telón al corazón

Cerrame el ventanal que arrastra el sol

Su lento caracol de sueño

¿No ves que vengo de un país

Que está de olvido, siempre gris tras el alcohol?

Contame tu condena, decime tu fracaso

¿No ves la pena que me ha herido?

Y hablame simplemente de aquel amor ausente

Tras un retazo del olvido

Ya sé que me hace daño y yo sé que te lastimo

Llorando mi sermón de vino

Pero es el viejo amor que tiembla bandoneón

Y busca en un licor que aturda

La curda que al final termine la función

Corriéndole un telón al corazón

Jammer, bandoneon, mijn hart

Je hese kwaadaardige vloek

Je traan van rum neemt me mee

Naar de diepte, onder de bodem waar de modder opstijgt

Ik weet het, vertel me niet: "Je hebt gelijk"

Het leven is een absurde wond

En het is alles, alles, zo vluchtig

Dat is een curda, gewoon mijn bekentenis

Vertel me je overtuiging, vertel me je mislukking

Zie je het verdriet niet dat me pijn heeft gedaan?

En praat gewoon met me over die afwezige liefde

Na een stukje vergetelheid

Ik weet al dat je me pijn hebt gedaan, ik weet dat ik je pijn heb gedaan

Huilend mijn wijn preek

Maar het is de oude liefde die beeft bandoneon

En kijk in een drank die verbijstert

De curda die aan het einde de functie beëindigt

Een gordijn naar het hart trekken

Sluit het venster dat de zon meesleept

Je langzame droomslak

Zie je niet dat ik uit een land kom?

Wat wordt vergeten, altijd grijs na alcohol?

Vertel me je overtuiging, vertel me je mislukking

Zie je het verdriet niet dat me pijn heeft gedaan?

En praat gewoon met me over die afwezige liefde

Na een stukje vergetelheid

Ik weet al dat het me pijn doet en ik weet dat ik jou pijn doe

Huilend mijn wijn preek

Maar het is de oude liefde die beeft bandoneon

En kijk in een drank die verbijstert

De curda die aan het einde de functie beëindigt

Een gordijn naar het hart trekken