Family Hospital - Rivilin

[Friendly hollow moon why do you weep for me, asking questions of loss and

empty sleep, hopeful child resting under families floors, a ghost to the

background we watch and weep

If you took my hand, and held me against your chest, just for one minute,

I would see the world

Our skin flakes, our love collides, a family once whole now divides.]

It was like one day we just picked up our home

Living on my nan’s couch I felt so alone

I remember my mother didn’t smile for a year

My brother flourished with suicide it was clear

Maybe one day it will all get btter

But right now it won’t

Couldn’t see my mother when sh was in hospital

Perishing to the cold

Didn’t really understand a thing about money

Didn’t really know what a hard time looked like

Brother was backstabbed by a few friends

Saw him get death threats it got to his head

Worried every night that he’d end his life

Stayed home from school so I knew he’d be alright

Time passes and everyone changes

You see I faded in the end

It was like one day we just picked up our home

Living on my nan’s couch I felt so alone

I remember my mother didn’t smile for a year

My brother flourished with suicide it was clear

That I couldn’t handle myself turns to ways to numb the pain

Yeah I saw it get the best of me

It’s like that year I didn’t ever exist

Choking on my own sorrow shove it down yeah I won’t be missed

Another bottle down another day gone

Where did time fly, I don’t remember that time at all

On my phone to my best friend, breaking down crying

I couldn’t handle the pain, I knew I was lying

To myself to get through the day

Sometimes it worked.

Sometimes I ended up writhing in pain

All these memories start to get hazy

I need to take a step back and rethink my ways

It was like one day we just picked up our home

Living on my nan’s couch I felt so alone

I remember my mother didn’t smile for a year

My brother flourished with suicide it was clear

[Vriendelijke holle maan waarom huil je om mij, stel je vragen over verlies en?

lege slaap, hoopvol kind dat rust onder de vloer van het gezin, een spook voor de...

achtergrond waar we naar kijken en huilen

Als je mijn hand zou pakken en me een minuut lang tegen je borst zou houden,

Ik zou de wereld zien

Onze huid schilfert, onze liefde botst, een familie die ooit heel was, valt nu uiteen.]

Het was alsof we op een dag ons huis hadden opgehaald

Toen ik op de bank van mijn oma woonde, voelde ik me zo alleen

Ik herinner me dat mijn moeder een jaar niet lachte

Mijn broer floreerde met zelfmoord, het was duidelijk

Misschien wordt het op een dag allemaal beter

Maar op dit moment niet

Kon mijn moeder niet zien toen ze in het ziekenhuis lag

Omkomen door de kou

Ik begreep niet echt iets van geld

Wist niet echt hoe een moeilijke tijd eruit zag

Broer werd in de rug gestoken door een paar vrienden

Ik zag hem doodsbedreigingen krijgen, het steeg naar zijn hoofd

Elke nacht bezorgd dat hij zijn leven zou beëindigen

Ik bleef thuis van school, dus ik wist dat het goed zou komen

De tijd verstrijkt en iedereen verandert

Je ziet dat ik uiteindelijk vervaagd ben

Het was alsof we op een dag ons huis hadden opgehaald

Toen ik op de bank van mijn oma woonde, voelde ik me zo alleen

Ik herinner me dat mijn moeder een jaar niet lachte

Mijn broer floreerde met zelfmoord, het was duidelijk

Dat ik mezelf niet aankon, verandert in manieren om de pijn te verdoven

Ja, ik zag dat het het beste uit me haalde

Het is alsof ik in dat jaar nooit heb bestaan

Verstikking in mijn eigen verdriet, schuif het naar beneden, ja ik zal niet worden gemist

Weer een fles leeg alweer een dag voorbij

Waar is de tijd gevlogen, ik herinner me die tijd helemaal niet meer

Op mijn telefoon naar mijn beste vriend, in huilen uitbarstend

Ik kon de pijn niet aan, ik wist dat ik loog

Om mezelf de dag door te komen

Soms werkte het.

Soms kronkelde ik van de pijn

Al deze herinneringen beginnen wazig te worden

Ik moet een stapje terug doen en mijn wegen heroverwegen

Het was alsof we op een dag ons huis hadden opgehaald

Toen ik op de bank van mijn oma woonde, voelde ik me zo alleen

Ik herinner me dat mijn moeder een jaar niet lachte

Mijn broer floreerde met zelfmoord, het was duidelijk