Carving This Hell - Rivilin

Wake alone on your shelf

Fearing from this hell

Medicated im losing balance

Suffocating from myself

Twisting pathways never seem to end

Watching you work your way through the woodwork to me

Buried deep beneath my skin

Im sick of this ill cut you out and move on

Taking chances breaking free theirs no end to this I can’t see

The writing on the walls explaining my delusions

Fading in the background in front of me, lose this atrocity

Where do you wanna be, I wish I never met you

And your friends, filled to the brim with painkillers

Opioids amphetamines, filling up my brain with negativity

Its this addictions, afflictions, in front of m

I guess its time I left you

I’v wondered, I’ve wondered more times then I can count

If I left you behind, would I still hate myself

I’ve pondered, I’ve pondered back and forth staring at me

If I could love myself, would I still be in this hell

Wake alone on your shelf

Fearing from this hell

Misery seems to find my shoulder

Fall in love with me again

Looking at you makes me break again

Seeing you smiling in the reflection with him, not me

Self-destructive tendencies seem to leech inside my hands

Take control of my thought process I just really need a friend

Who can understand this, no one but me

Living in this hell it’s built on self negativity

I know that I won’t help me get where I wanna really be

Lock myself inside my room board up the windows a crescendo of my mental state

I take a step back and I analyze

To specify my temperament I need to leave

Emphasize you criticize the means of me

Improvise you jeopardize the means to see

I’ve wondered, I’ve wondered more times then I can count

If I left you behind, would I still hate myself

I’ve pondered, I’ve pondered back and forth staring at me

If I could love myself, would I still be in this hell

Word alleen wakker op je plank

Uit angst voor deze hel

Medicijnen ik verlies mijn evenwicht

Verstikkend van mezelf

Kronkelende paden lijken nooit te eindigen

Kijken hoe jij je een weg baant door het houtwerk naar mij

Diep onder mijn huid begraven

Ik ben het beu dat ik je uitschakel en verder ga

Risico's nemen om hun te bevrijden, geen einde aan dit, ik kan het niet zien

Het schrift op de muren dat mijn waanideeën verklaart

Vervaagd op de achtergrond voor mijn ogen, verlies deze gruweldaad

Waar wil je zijn, ik wou dat ik je nooit had ontmoet

En je vrienden, tot de rand gevuld met pijnstillers

Opioïden, amfetaminen, vullen mijn hersenen met negativiteit

Het zijn deze verslavingen, aandoeningen, voor mijn ogen

Ik denk dat het tijd is dat ik je verliet

Ik vroeg me af, ik heb me vaker afgevraagd dan ik kan tellen

Als ik je achterliet, zou ik mezelf dan nog steeds haten?

Ik heb nagedacht, ik heb heen en weer nagedacht terwijl ik naar me staarde

Als ik van mezelf zou kunnen houden, zou ik dan nog steeds in deze hel zijn?

Word alleen wakker op je plank

Uit angst voor deze hel

Ellende lijkt mijn schouder te vinden

Word weer verliefd op mij

Als ik naar jou kijk, breek ik weer

Jou zien glimlachen in de reflectie met hem, niet met mij

Zelfvernietigende neigingen lijken in mijn handen te lekken

Neem de controle over mijn denkproces Ik heb gewoon echt een vriend nodig

Wie kan dit begrijpen, niemand behalve ik

Leven in deze hel is gebaseerd op zelfnegativiteit

Ik weet dat ik me niet zal helpen om te komen waar ik echt wil zijn

Sluit mezelf op in mijn kamerbord voor de ramen een crescendo van mijn mentale toestand

Ik doe een stap terug en analyseer

Om mijn temperament te specificeren moet ik weggaan

Benadruk dat je de middelen van mij bekritiseert

Improviseer je brengt de middelen om te zien in gevaar

Ik heb me afgevraagd, ik heb me vaker afgevraagd dan ik kan tellen

Als ik je achterliet, zou ik mezelf dan nog steeds haten?

Ik heb nagedacht, ik heb heen en weer nagedacht terwijl ik naar me staarde

Als ik van mezelf zou kunnen houden, zou ik dan nog steeds in deze hel zijn?