Cracks - Rivilin

I come to this moment

Almost every night

Just a resident of this body

A hollow specter am i

I shouldn’t idolize something that never will exist yet

My touch slowly turns you to stone I can’t persist ye

Im just a fragment of the problems

But one by one you start to crack

It’s just my imagination

That one day I can grab happiness

Will I find happiness

I don’t think I just fall

Maybe this is my desperation

Please wait while I catch my breath

Will I catch my breath

I just sink then lose all control

Crumbling, im crumbling until your pressure hits the bone

It’s just curse when you nevr call

It’s like a daydream waking in a sweat from thoughts of dceit and suicide

Come to not feeling alive

We talk in tongues never understand a word

On your face I just see the anger lurk

Stretch my skin onto your canvas till I tears

You watch the fever build around my neck until I clasps shut, you never cared

Ik kom op dit moment

Bijna elke nacht

Gewoon een inwoner van dit lichaam

Een hol spook ben ik

Ik zou iets niet moeten verafgoden dat nog nooit zal bestaan

Mijn aanraking verandert je langzaam in steen Ik kan het niet volhouden

Ik ben slechts een fragment van de problemen

Maar één voor één begin je te kraken

Het is gewoon mijn verbeelding

Dat ik op een dag geluk kan grijpen

Zal ik geluk vinden?

Ik denk niet dat ik gewoon val

Misschien is dit mijn wanhoop

Even geduld a.u.b. terwijl ik op adem kom

Zal ik op adem komen?

Ik zink gewoon weg en verlies dan alle controle

Afbrokkelend, ik brokkel af totdat je druk het bot raakt

Het is gewoon een vloek als je nooit belt

Het is als een dagdroom die in het zweet wakker wordt van gedachten aan bedrog en zelfmoord

Kom naar het gevoel dat je niet leeft

We praten in tongen begrijpen nooit een woord

Op je gezicht zie ik gewoon de woede op de loer liggen

Strek mijn huid op je canvas tot ik tranen

Je kijkt hoe de koorts zich om mijn nek opbouwt tot ik me dichtknijp, het kon je nooit schelen