Tutti gli zeri del mondo - Renato Zero, Mina

A tutti gli zeri del mondo, il mio personale pensiero

Piccoli eroi maltrattati, lasciati soli in un angolo oscuro

Mentre vanno cercando una strada

Una luce, un riparo, una guida

Ecco che si ritrovano sempre

Fra le grinfie dell’ultimo giuda

Sono gli ultimi in fondo alla lista

Sono lì e non li vede nessuno

Sono loro gli zeri del mondo

Stessi occhi, lo stesso profumo

E se fossi anche tu come loro

Facessi parte anche tu di quel coro

Rischieresti magari una volta

Che la sola speranza non basta

Ecco tutti gli zeri del mondo

Sono loro che chiudono il cerchio

Di un destino fin troppo scontato

Che ti stampa indelebile

Che ti stampa indelebile, un marchio

Chi tradisce è la solita gente

Che ti lancia un’occhiata e stranisce

Quando in fine hai raggiunto il tuo culmine

Alle spalle crudele colpisce…

Ho giurato di amarvi un po' tutti

Se soltanto riusciste a capire

Ma qualcuno esce fuori dal gruppo

E si lascia pian piano cadere

Sono grato agli zeri del mondo

Per la loro assoluta pazienza

Perché vogliono, osano, credono

Rispettando la loro coscienza

Aan alle nullen in de wereld, mijn persoonlijke gedachte

Gehavende kleine helden, alleen gelaten in een donkere hoek

Terwijl ze op zoek gaan naar een manier

Een licht, een schuilplaats, een gids

Hier vinden ze zichzelf altijd

In de klauwen van de laatste gids

Zij staan ​​als laatste onderaan de lijst

Ze zijn er en niemand ziet ze

Het zijn de nullen van de wereld

Zelfde ogen, zelfde geur

Wat als jij ook zoals zij was?

Jij maakte ook deel uit van dat koor

Misschien zou je het een keer riskeren

Die hoop alleen is niet genoeg

Hier zijn alle nullen van de wereld

Zij zijn degenen die de cirkel sluiten

Van een al te voor de hand liggend lot

Die onuitwisbaar indruk op je maakt

Dat drukt je onuitwisbaar af, een merk

Degenen die verraden zijn de gewone mensen

Wie kijkt naar je en is vreemd

Wanneer je eindelijk je climax hebt bereikt

Achter de wrede aanvallen...

Ik heb gezworen een beetje van jullie te houden

Kon je het maar begrijpen

Maar er komt iemand uit de groep

En het daalt langzaam

Ik ben de nullen van de wereld dankbaar

Voor hun absolute geduld

Omdat ze willen, ze durven, ze geloven

Hun geweten respecteren