All'Altezza - Rayden, Neroargento

Ho perso la voglia di fare il cantante

Poche soddisfazioni troppe domande

Ho paura di perdere l’ispirazione

E rischio di non finire il disco

Nelle canzoni non so più dire la verità

Metto in rima luoghi comuni e banalità

Per piacere alla gente

Dico ciò che vi aspettate non quello che penso veramente

Non sapete quanto mi fa male

Immaginarmi come una persona normale

Mediocre che nessuno ricorda

Lasciare un segno è la sola cosa che conta

Io non so come si fa

Ad essere all’altezza

Di questa vita perché

Non so fare finta

Che tutto vada bene se

Non trovo pace in me

Ho paura di deludere la mia famiglia

Se sapeste tutto ciò che hanno fatto per me

Loro credono di amarmi perché

Amano l’idea che hanno di me

Mi trattano come se

Valessi più di loro, se il mio talento valesse oro

Ma i risultati che ho raccolto non dicono questo

Ho solo sabbia tra le mani ad essere onesto

Vedono la mia maschera non il volto

Come posso, come posso

Non abbattermi se, la mia paura

Più grande è non avere ragioni per compiangermi

Io non so come si fa

Ad essere all’altezza

Di questa vita perché

Non so fare finta

Che tutto vada bene se

Non trovo pace in me

Come si fa ad essere all’altezza…

Evito l’amore perché mi destabilizza

Per non restarne vittima, per vigliaccheria

Perché mi è più facile

Immaginarti felice il giorno che non sarai più mia

Più lo sento avvicinarmi più mi allontano

Come se ragionassi al contrario

È inutile che combatto

Negli anni non sono cambiato, sono peggiorato

Mai stato felice con me stesso

Come posso esserlo con qualcun altro, adesso

Che mi mostro come sono senza alibi

Vedi le mie fondamenta quanto sono fragili

Io non so come si fa

Ad essere all’altezza

Di questa vita perché

Non so fare finta

Che tutto vada bene se

Non trovo pace in me

Ik verloor de wens om zanger te worden

Weinig bevredigingen, te veel vragen

Ik ben bang om inspiratie te verliezen

En ik riskeer het record niet af te maken

In de liedjes kan ik de waarheid niet meer vertellen

Ik rijm clichés en banaliteiten

Om mensen te plezieren

Ik zeg wat je verwacht, niet wat ik echt denk

Je weet niet hoeveel pijn het me doet

Stel mezelf voor als een normaal persoon

Middelmatig dat niemand zich herinnert

Een merkteken achterlaten is het enige dat telt

ik weet niet hoe ik het moet doen

Om er klaar voor te zijn

Van dit leven waarom?

Ik weet niet hoe ik moet doen alsof

Dat alles echter in orde is

Ik vind geen rust in mij

Ik ben bang om mijn familie teleur te stellen

Als je alles wist wat ze voor me deden

Ze denken dat ze van me houden omdat

Ze houden van het idee dat ze van me hebben

Ze behandelen me alsof

Ik was meer waard dan zij, als mijn talent goud waard was

Maar de resultaten die ik heb verzameld, zeggen dit niet

Ik heb alleen zand aan mijn handen om eerlijk te zijn

Ze zien mijn masker niet mijn gezicht

Hoe kan ik, hoe kan ik

Sla me echter niet neer, mijn angst

Groter is geen redenen hebben om medelijden met me te hebben

ik weet niet hoe ik het moet doen

Om er klaar voor te zijn

Van dit leven waarom?

Ik weet niet hoe ik moet doen alsof

Dat alles echter in orde is

Ik vind geen rust in mij

Hoe leef je ernaar...

Ik vermijd liefde omdat het me destabiliseert

Om er geen slachtoffer van te worden, uit lafheid

Omdat het voor mij makkelijker is

Stel je voor dat je gelukkig bent op de dag dat je niet langer van mij bent

Hoe meer ik voel dat het dichterbij komt, hoe meer ik weg ga

Alsof je achteruit denkt

Het is nutteloos dat ik vecht

Ik ben in de loop der jaren niet veranderd, ik ben slechter geworden

Nooit blij met mezelf geweest

Hoe kan ik nu bij iemand anders zijn?

Dat ik mezelf laat zien zoals ik ben zonder alibi

Zie mijn fundamenten hoe kwetsbaar ze zijn

ik weet niet hoe ik het moet doen

Om er klaar voor te zijn

Van dit leven waarom?

Ik weet niet hoe ik moet doen alsof

Dat alles echter in orde is

Ik vind geen rust in mij