Nessuno - Raf

Appendo alle pareti

Tutti i miei pensieri

Mi lascio trascinare

In dubbi sensoriali

Cerco nelle tasche

Gli spiccioli di ieri

Cerco nelle tasche

Gli spiccioli di ieri

Come cercar di fissare un punto sul fondo del mare

Non mi rimane nemmeno un ricordo che possa spiegare

Eppure non son sempre stato nessuno, perché non mi apre

Nessuno che sappia colmare il vuoto che é in me

Tra schegge di memoria

Provo a rintracciare

I cocci di una storia

Smarrita dentro me

Cerco nei cassetti

Segreti personali

Un deja vue mentre guardo una foto di colpo mi assale

Io riconosco il tuo volto e il mio istinto ti viene a cercare

E questa volta giuro sono sicuro, sicuro sei l’unica

Al mondo che possa colmare il vuoto che è in me

Come cercar di fissare un punto sul fondo del mare

In fondo ognuno ha qualcosa o qualcuno da dimenticare

Eppure questa volta sono sicuro, non c'è nessun’altra

Al mondo che sappia colmare il vuoto che è in me

Ik hang aan de muren

Al mijn gedachten

Ik heb me laten meeslepen

Bij zintuiglijke twijfels

Ik kijk in de zakken

Verandering van gisteren

Ik kijk in de zakken

Verandering van gisteren

Zoals proberen een punt op de bodem van de zee vast te leggen

Ik heb niet eens een herinnering meer die ik kan uitleggen

Toch ben ik niet altijd iemand geweest, want hij doet niet open voor mij

Niemand die de leegte in mij weet te vullen

Tussen splinters van het geheugen

Ik probeer op te sporen

De stukjes van een verhaal

Verloren in mij

Ik kijk in de lades

Persoonlijke geheimen

Een deja vue als ik naar een foto kijk, overvalt me ​​plotseling

Ik herken je gezicht en mijn instinct komt om je te zoeken

En deze keer zweer ik dat ik zeker weet dat jij de enige bent

Aan de wereld dat ik de leegte in mij kan vullen

Zoals proberen een punt op de bodem van de zee vast te leggen

Iedereen heeft tenslotte wel iets of iemand te vergeten

Maar deze keer weet ik zeker dat er geen andere is

Aan de wereld die de leegte in mij weet te vullen