Мои девять жизней - Рада & Терновник

Мои девять жизней стоят у окна

И ждут лишь сигнала, чтобы броситься вниз,

А десятая знает, что она лишь одна

И что за окном есть широкий карниз

Мои девять жизней сядут рядком

И будут толковать про любовь и про зло,

А десятая пойдет и сделает чай

Чтобы этим девяти стало тепло

Мои девять жизней пройдут навсегда

Оставив за собою светящийся след,

А когда придет за мною беда

Я их позову, а их рядом нет

А с десятой мы будем карабкаться вверх

Выживать и плакать и опять выживать

Смех станет слезами, слезы выпадут в снег

И страшные сны лягут в нашу кровать

Мы польем слезами древо нашей судьбы

На его ветвях расцветет алый мак

Проживем девять жизней до первой звезды

Собирая в ладони соленый наш страх

Поутру заснем у деревянных дверей

Не заметив как начнутся бессмертные дни

И случайно мы станем одним крылом

Там где пахнут цветы и дрожат огни.

Mijn negen levens staan ​​voor het raam

En ze wachten gewoon op een signaal om naar beneden te rennen,

En de tiende weet dat zij de enige is

En dat er buiten het raam een ​​brede kroonlijst is

Mijn negen levens zullen naast elkaar zitten

En ze zullen praten over liefde en kwaad,

En de tiende gaat thee zetten

Om deze negen warm te maken

Mijn negen levens zullen voor altijd gaan

Een lichtend spoor achterlatend,

En als er problemen voor mij komen

Ik zal ze bellen, maar ze zijn er niet

En vanaf de tiende klimmen we omhoog

Overleven en huilen en weer overleven

Lachen zal tranen worden, tranen zullen in de sneeuw vallen

En vreselijke dromen zullen in ons bed liggen

We zullen de boom van ons lot met tranen water geven

Een scharlaken klaproos zal bloeien op zijn takken

Laten we negen levens leven voor de eerste ster

Verzamelen in de palm van onze zoute angst

In de ochtend vallen we in slaap bij de houten deuren

Niet opmerkend hoe de onsterfelijke dagen zullen beginnen

En bij toeval worden we één vleugel

Waar bloemen ruiken en lichten trillen.