The Mass - Pyrrhon

You were a child when you first felt it

The mass hiding inside you

Its silent, fibrous bulk within

Pressing itself into delicate tissues

And so you bore its weight

While:

Your bones twisted around it

You ate until you retched

It grew harder to breathe

The string in your back frayed

You put a good face on it

Fear cradled your soul in its palm

In the hours that bracket sleep

The doctors couldn’t find the mass

Their machines turned up nothing

But you knew it was there

You could feel it shifting

And so you gathered yourself ach day

And carried the mass in silenc

The anchor inside the quiet stoic

The spindle of strength that guides the unwinding

The heart of your truest self

The mass will abide inside you always

And will sink you by heartbeats in the end

Je was een kind toen je het voor het eerst voelde

De massa die zich in jou verbergt

Zijn stille, vezelige massa binnenin

Zichzelf in delicate weefsels drukken

En dus droeg je zijn gewicht

Terwijl:

Je botten zijn er omheen gedraaid

Je at tot je kokhalsde

Het werd moeilijker om te ademen

Het touwtje in je rug is gerafeld

Je hebt er een goed gezicht op gezet

Angst wiegde je ziel in zijn handpalm

In de uren dat de beugel slaapt

De dokters konden de massa niet vinden

Hun machines leverden niets op

Maar je wist dat het er was

Je kon het voelen verschuiven

En dus verzamelde je jezelf elke dag

En droeg de massa in stilte

Het anker in de stille stoïcijnse

De krachtspil die het afwikkelen leidt

Het hart van je ware zelf

De massa zal altijd in je blijven

En zal je uiteindelijk met een hartslag tot zinken brengen