Invisible Injury - Pyrrhon

I met with the white coats again today

They fed me another optimistic prognosis

And pills that chip away at my strength

Even as they keep me alive

Count me among the enlightened ones

Who know that they’ve been cursed

I’ll have decades to fight a losing battle

And to bleed from invisible wounds

They tell me my body is beautiful

But my innards turn sour as the years tick by

It’s a glorious cage with luscious fetters

That will bind me until I die

And dogs stalk me in the street

I can feel their eyes raking my back

And dripping down my thighs

Their teeth seek the targets

That grow like moles on my skin

Whose light shines through my clothes

They can’t be hidden away

They tell me my body is fertile

And that each pore bursts with the gift of life

But it’s a glorious cage with luscious fetters

That will bind me until I die

I’m trying hard not to feel ungrateful

But it can really get you down, man

Being locked in forever with a weakness

That fate bestowed with a smile

And all of these gifts are good for nothing

But god keeps giving me more

Schedules to keep and payments to make

Blessed art thou, my daughter

I met with the white coats again today

They spoke to me in soothing tones

As they repaired the walls of my cell:

«The boon of beauty comes with a price

And it is your duty to pay it

Day by day, day by day»

Ik heb vandaag weer kennis gemaakt met de witte jassen

Ze gaven me weer een optimistische prognose

En pillen die op mijn kracht verdwijnen

Zelfs als ze me in leven houden

Tel mij onder de verlichte mensen

Wie weet dat ze vervloekt zijn

Ik heb tientallen jaren om een ​​verloren strijd te voeren

En om te bloeden uit onzichtbare wonden

Ze vertellen me dat mijn lichaam mooi is

Maar mijn ingewanden worden zuur naarmate de jaren verstrijken

Het is een glorieuze kooi met weelderige boeien

Dat zal me binden tot ik sterf

En honden stalken me op straat

Ik voel hun ogen over mijn rug strijken

En druipend langs mijn dijen

Hun tanden zoeken de doelen

Die groeien als moedervlekken op mijn huid

Wiens licht schijnt door mijn kleren

Ze kunnen niet worden verborgen

Ze vertellen me dat mijn lichaam vruchtbaar is

En dat elke porie barst van het geschenk van het leven

Maar het is een glorieuze kooi met weelderige boeien

Dat zal me binden tot ik sterf

Ik doe mijn best om me niet ondankbaar te voelen

Maar het kan je echt naar beneden halen, man

Voor altijd opgesloten zitten met een zwakte

Dat lot begiftigd met een glimlach

En al deze cadeaus zijn nergens goed voor

Maar god blijft me meer geven

Schema's om te houden en betalingen om te doen

Gezegend zijt gij, mijn dochter

Ik heb vandaag weer kennis gemaakt met de witte jassen

Ze spraken me op rustgevende toon aan

Terwijl ze de muren van mijn cel repareerden:

«De zegen van schoonheid komt met een prijs

En het is uw plicht om het te betalen

Dag na dag, dag na dag»