Сердце поэта - Пётр Налич

Ах, Не болело сердце,

В бешеном ритме плечи трясутся

Танцы, танцы, смешные слова —

Это всё, что так любишь ты.

Пустая ты, нет в тебе искры Божьей,

И зачем я тебя полюбил?

И зачем предпочел тебя спорту?

Катится, катится жизнь по наклонному борту.

Выйди-ка вон из зала (давай, давай)

Давишь ты, с мысли сбиваешь

Позы нелепые, что за кокетство

В годы твои старые

Пустая ты, нет в тебе искры Божьей,

И зачем я тебя полюбил?

И зачем предпочел тебя спорту?

Катится, катится жизнь по наклонному борту.

Пустая ты, нет в тебе искры божьей.

И шарм, если был, то иссяк.

Высохло всё обаяние.

Так затупились стрелы о сердце поэта.

О железное сердце поэта.

Oh, mijn hart deed geen pijn,

In een razend ritme trillen de schouders

Dansen, dansen, grappige woorden -

Het is alles waar je zoveel van houdt.

Je bent leeg, er is geen vonk van God in je,

En waarom hield ik van je?

En waarom gaf ik jou de voorkeur boven sporten?

Rollend, rollend leven op een hellend bord.

Ga de hal uit (kom op, kom op)

Je drukt, je slaat neer van de gedachte

De poses zijn belachelijk, wat een koketterie

In je oude jaren

Je bent leeg, er is geen vonk van God in je,

En waarom hield ik van je?

En waarom gaf ik jou de voorkeur boven sporten?

Rollend, rollend leven op een hellend bord.

Je bent leeg, er is geen vonk van God in je.

En de charme, als die er was, droogde toen op.

Alle charme is opgedroogd.

Zo werden de pijlen op het hart van de dichter afgestompt.

O ijzeren hart van de dichter.