Bəs İndi - PRoMete

Bu soyuqluq üşüdür, üşüdüm, üşüdüm

Bu səssizlik kar edir, var idin, bəs indi?

Əllərin dondurur, üzümə toxunma, uzaqda dur

Yoluma çıxma sən, bu qədəri bəsimdir

Təcrübə sevgidə yaramır heç bir işə

Sevgi oyunlarında yer yox vərdişə

Hər dəfə eyni halqaları fırlanmalı olursan

Və oyundan çıxırsan əgər yorulsan

Burulğan olur, ancaq hər şeyin əvvəlində

Həvəslənirsən, qeydlər eliyirsən dəftərində

Sənə bağışlanır səhvlərin də

Sevinirsən ki, sevilirsən səhvlərinlə belə

Amma hər şey dəyişir həftələrlə, günlərlə, saniyələrlə

Həyat dolmağa başlayır maneələrlə

İçində baş verən şübhələrlə oyanırsan gecələr

Anlaya bilmirsən — nə bu qarışıq hadisələr…

Qapanırsan, hər şeydən sən soyuyursan

Kənardan izləyərək anlamağa qoyulursan

Ya cəhənnəm istisində yanaraq kül olursan

Ya da soyuqdan iliklərinə qədər donursan

Bu soyuqluq üşüdür, üşüdüm, üşüdüm

Bu səssizlik kar edir, var idin, bəs indi?

Əllərin dondurur, üzümə toxunma, uzaqda dur

Yoluma çıxma sən, bu qədəri bəsimdir

Küsmək, barışmaq, bu bəzəyidir sevginin

Amma əgər hər küsəndə dəyişmirsə sevgilin

Sən sevmək nədir bilirsənsə, arifsən onda

Bilirsən, dərin batan tikanı var hər gülün

Hər bir günün dəyəri də başqadır sən sevəndə

Sanki bütün dünya gülür — bunu sən istəyəndə

Fəsillərdən nə olur olsun, heç bir fərqi yox

Sənə xətər gəlmir soyuqdan istidən də

Son söz, bil heç vaxt deyil sənin son söz

Sən ancaq deyərək korlaya bilərsən — ön söz

Kin yığmaq, başına cin vurmaq, özündən çıxmaq

Axmaqlıq… Sən heç nəsən sevgidə dözümsüz

Nə qədər dözümün var, ondan çox dözəcəksən

Elə bilmə ayrıldın, daha tənha üzəcəksən

Əgər daddınsa bircə dəfə dadını

Adını çəkib, gözünü yumub, sonra köçəcəksən

Bu soyuqluq üşüdür, üşüdüm, üşüdüm

Bu səssizlik kar edir, var idin, bəs indi?

Əllərin dondurur, üzümə toxunma, uzaqda dur

Yoluma çıxma sən, bu qədəri bəsimdir

Het is koud, ik heb het koud, ik heb het koud

Deze stilte is oorverdovend, je was erbij, maar nu?

Je handen zijn ijskoud, raak mijn gezicht niet aan, blijf weg

Sta me niet in de weg, dat is genoeg

Ervaring is nutteloos in de liefde

Er is geen ruimte voor gewoonte in liefdesspelletjes

Je moet elke keer dezelfde ringen draaien

En je stopt met het spel als je moe wordt

Het is een wervelwind, maar alleen aan het begin van alles

Je raakt opgewonden, je maakt aantekeningen in je notitieboekje

Je fouten zijn vergeven

Je bent blij dat er van je gehouden wordt, zelfs met je fouten

Maar alles verandert in weken, dagen, seconden

Het leven begint gevuld te worden met obstakels

Je wordt 's nachts wakker met twijfels die in je opkomen

Je kunt het niet begrijpen - wat een warboel van gebeurtenissen ...

Je sluit je af, je krijgt het koud van alles

Je wordt begrepen door van buitenaf te kijken

Of je verbrandt tot as in de hitte van de hel

Of je bevriest tot op het bot van de kou

Het is koud, ik heb het koud, ik heb het koud

Deze stilte is oorverdovend, je was erbij, maar nu?

Je handen zijn ijskoud, raak mijn gezicht niet aan, blijf weg

Sta me niet in de weg, dat is genoeg

Wrok, verzoening, dit is de versiering van de liefde

Maar als het niet elke keer verandert, mijn liefste

Als je weet wat liefde is, dan ben je wijs

Weet je, elke glimlach heeft een diep zinkende doorn

De waarde van elke dag is anders als je liefhebt

Het is alsof de hele wereld lacht - wanneer jij dat wilt

Het maakt niet uit wat de seizoenen zijn

Je geeft niet om de kou of de hitte

Het laatste woord, weet dat het nooit je laatste woord is

Je kunt alleen bederven door te zeggen — voorzetsel

Wrok koesteren, een demon op het hoofd slaan, boos worden

Domheid... Je bent onverdraagzaam in de liefde

Je zult zoveel doorstaan ​​als je hebt gehad

Je ging weg zonder na te denken, je zult meer alleen zwemmen

Als je het hebt geproefd, proef het dan maar één keer

Noem het maar op, sluit je ogen en dan beweeg je

Het is koud, ik heb het koud, ik heb het koud

Deze stilte is oorverdovend, je was erbij, maar nu?

Je handen zijn ijskoud, raak mijn gezicht niet aan, blijf weg

Sta me niet in de weg, dat is genoeg