Görmədim - Amina, PRoMete

Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim

Dözdüm hər zülmə səadət görmədim ki, görmədim

Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim

Dözdüm hər zülmə səadət görmədim ki, görmədim

Hər gün daha çox tarıma çəkilir həyat bağlarım

Çətinə düşməmiş görünmür heç kimin iç üzü

Və daha çox dəyərə minir keçmiş çağlarım

Tanıyıram, insanların iki üzü var, dövranınsa var üç üzü

Çoxdan qar götürüb üstünü güvənilən dağların

Görən hər kəs yumub gözün

Mən sənə qəmxarikən sən həmdəm oldun özgəyə

Bel büküldü, üz qırışdı, sal nəzər hər cizgiyə

Turi ömrüm keçdi hicranında, baxdım güzgüyə

Gəncliyimdən bir əlamət görmədim ki, görmədim

Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim

Dözdüm hər zülmə səadət görmədim ki, görmədim

Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim

Dözdüm hər zülmə səadət görmədim ki, görmədim

Axtardım – tapa bilmədim, ona görə qapandım içimə mən, (Axtardım)

Öyrəndim – kəşf etdim özümü, illər boyu bələdəm gücümə mən, (Öyrəndim)

Dərs oldu – hər səhvim, ödədim zamanla əvəzini, gücləndim (Dərs olsu)

Bəs oldu – deyəcək qədər səhv etdim, hazıram hücuma mən (Bəs oldu)

Eşqimi qəlbimdə bilməzdim qərib eylər fələk

Hər nə qədri aşinalar var rəqib eylər fələk

Çox ümid etdim ki, xoş günlər nəsib eylər fələk

Gözlədim saətbəsaət, görmədim ki, görmədim

Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim

Dözdüm hər zülmə, səadət görmədim ki, görmədim

Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim

Dözdüm hər zülmə, səadət görmədim ki, görmədim

Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim

Dözdüm hər zülmə, səadət görmədim ki, görmədim

Mən bu dünyada ədalət görmədim ki, görmədim

Dözdüm hər zülmə, səadət görmədim ki, görmədim

Ik heb geen gerechtigheid gezien in deze wereld

Ik doorstond elke onderdrukking, ik zag geen geluk, ik zag niet

Ik heb geen gerechtigheid gezien in deze wereld

Ik doorstond elke onderdrukking, ik zag geen geluk, ik zag niet

Elke dag worden er meer en meer tuinen naar mijn leven getrokken

Niemands gezicht ziet er niet moeilijk uit

En mijn verleden is meer waard

Ik weet het, mensen hebben twee gezichten, en jij hebt drie gezichten

Bergen die lang op sneeuw vertrouwden

Sluit je ogen voor iedereen die het ziet

Toen ik om je rouwde, werd je een metgezel voor anderen

Zijn rug was gebogen, zijn gezicht was gerimpeld, hij keek naar elke lijn

Ik heb mijn hele leven in ballingschap doorgebracht, ik keek in de spiegel

Ik zag geen teken van mijn jeugd dat ik niet zag

Ik heb geen gerechtigheid gezien in deze wereld

Ik doorstond elke onderdrukking, ik zag geen geluk, ik zag niet

Ik heb geen gerechtigheid gezien in deze wereld

Ik doorstond elke onderdrukking, ik zag geen geluk, ik zag niet

Ik zocht - ik kon het niet vinden, dus ik sloot mezelf binnen, (ik zocht)

Ik heb geleerd - ik heb mezelf ontdekt, ik ken mijn kracht al jaren, (ik heb geleerd)

Het was een les - elke fout die ik maakte, betaalde ik op tijd, ik werd sterker (Laat er een les zijn)

Dat is het - ik heb een fout gemaakt, ik ben klaar om aan te vallen (dat is het)

Ik kon mijn liefde in mijn hart niet kennen, vreemde dingen

Welke kennissen er ook rivalen zijn

Ik hoopte echt op veel geluk

Ik wachtte een uur, ik zag niet dat ik niet zag

Ik heb geen gerechtigheid gezien in deze wereld

Ik doorstond elke onderdrukking, ik zag geen geluk dat ik niet zag

Ik heb geen gerechtigheid gezien in deze wereld

Ik doorstond elke onderdrukking, ik zag geen geluk dat ik niet zag

Ik heb geen gerechtigheid gezien in deze wereld

Ik doorstond elke onderdrukking, ik zag geen geluk dat ik niet zag

Ik heb geen gerechtigheid gezien in deze wereld

Ik doorstond elke onderdrukking, ik zag geen geluk dat ik niet zag