Adsız Mahnı - PRoMete

Nə qədər söz olsa, söz nə qədər düz olsa

Az gələcək sətirlərim gözlərinə baxmaqdan

Nə qədər düz olsa, düz nə qədər iz qoysa

Etiraz edə bilməyəcəm o ətrini qoxmaqdan

Cızdım rəsmini, tanımamışdan ağlımda

Sən bir şahzadə və ayağında çarıqlar var

Girdin həyatıma və real oldun nağılımda

Gözmuncuqlarında dərin çat və qırıqlar var

Dərinə toxundum və əridim, yox oldum

«Mən ruhmu, insanmı!?»

anlamadan yoluma davam

Əlinə toxundum, parlaqlıq çox oldu

«Sən ruhmu, insanmı!?»

anlamadan yoluma davam

Sən güclü, ən güclü otlardan həblərdən

Uça bilməz insan, yox, uça bilməz insan

Xətrinə dəyəcək qədər kobud oluram mən hərdən

Amma sən bu həyatımda tək keçə bilməzimsən

Qanadlan!

Səni mənə gətirəcək bu qanadlar

Uzaqdan…

Ətrini küləyə ötür, dayanma!

Səmadan

Dənizdən

Buluddan

Günəşdən

Güc ver, mənə güc ver, var oluşun belə bəsdir buna

Hər yer mən dardır, əgər səbəb varsa yoxluğuna

Yazdığım ilk sətir belə, son kimi görünə bilir mənə

Çatmamış bitir mürəkkəb, sətirlərim sonluğuna

Uzana-uzana gedir gecə, üzünü görüm edim necə?

Mən buz kimi, sənsə isti, uzaqlaşıram əridikcə

Nə ürək işləmir, nə beyin, küsür pərilər, uzaq qaçır

Bayıra çıxıram axtarışda, boşdur küçə, boşdur küçə…

Toxunuşlar, barmaqlar… hər şey necə də mükəmməldir

Dərin-dərin nəfəs dərim, dərin gözlərim və gözlərin

Dodaqlar, incə belin, uzaqlıqlar içində mən

İtirirəm yenə də səni, yenə də boşdur buz əllərim

Gündəliklərdə vərəq qalmadı, bitirdim neçə qələmdə mürəkkəb

Atmadım, saxladım, doğmadır, tək göründüm hər kəsə

Təkəm sandılar.

Yanımdaydın heç darıxmadım

Amma yenə də dön, yanımda cismin olsun!

Bəlkə inandım ki, nəğmələrdə deyilən eşq bu qədər asandır

Dön, nəğmə yazacam sənin dönüşünə

Yorğun gözlərim baxır, yolun sonunda ölümlə görüşümə

Gecikirəm!

Qanadlan!

Səni mənə gətirəcək bu qanadlar

Uzaqdan…

Ətrini küləyə ötür, dayanma!

Səmadan

Dənizdən

Buluddan

Günəşdən

Het maakt niet uit hoeveel woorden, hoe eenvoudig ook

Minder toekomstige lijnen dan in zijn ogen kijken

Het maakt niet uit hoe recht, het maakt niet uit hoeveel sporen

Ik kan het niet laten om die geur te ruiken

Ik tekende de foto in mijn hoofd zonder het te herkennen

Je bent een prinses en je hebt schoenen aan je voeten

Je kwam in mijn leven en je werd echt in mijn verhaal

Er zijn diepe scheuren en breuken in de kralen

Ik raakte de huid aan en deze smolt en verdween

"Ben ik een geest of een mens?"

ga verder zonder het te beseffen

Ik raakte zijn hand aan, er was veel schittering

"Ben je een geest of een mens?"

ga verder zonder het te beseffen

Jij bent de sterkste, krachtigste kruidenpil

De mens kan niet vliegen, nee, de mens kan niet vliegen

Soms ben ik onbeleefd genoeg om risico te lopen

Maar je kunt niet alleen zijn in dit leven

Vleugels!

Deze vleugels zullen je naar mij brengen

Op afstand…

Ruik het in de wind, stop niet!

Vanuit de lucht

Van de zee

Vanuit de cloud

Van de zon

Geef me kracht, geef me kracht, het is genoeg om te bestaan

Elke plaats ben ik smal, als er een reden is voor zijn afwezigheid

Zelfs de eerste regel die ik schreef lijkt misschien de laatste

De inkt is op voordat deze het einde van mijn lijnen bereikt

De nacht is aan de gang, hoe kan ik zijn gezicht zien?

Ik ben als ijs, je bent heet, ik ga weg

Noch het hart werkt, noch de hersenen, de defecte feeën, rennen weg

Ik ga op zoek, de straat is leeg, de straat is leeg...

Aanrakingen, vingers... hoe perfect is alles

Haal diep adem in mijn huid, diep in mijn ogen en ogen

Lippen, slanke taille, ik ben in de verte

Ik verlies je weer, mijn ijshanden zijn nog steeds leeg

Er waren geen pagina's meer in de agenda's, ik heb een paar pennen in inkt afgemaakt

Ik heb het niet weggegooid, ik heb het gehouden, het is inheems, ik keek alleen naar iedereen

Ze dachten dat ze single waren.

Ik heb je nooit met mij gemist

Maar ga toch, heb je lichaam bij me!

Misschien geloofde ik dat liefde in liedjes zo makkelijk is

Ga, ik zal een lied schrijven voor je terugkeer

Mijn vermoeide ogen kijken me aan aan het einde van de weg

Ik ben laat!

Vleugels!

Deze vleugels zullen je naar mij brengen

Op afstand…

Ruik het in de wind, stop niet!

Vanuit de lucht

Van de zee

Vanuit de cloud

Van de zon