Las estaciones - Presuntos Implicados

Las estaciones son como los ríos

Con ese murmullo llegué a la ciudad

Me confundí entre soldados y humo

Con cientos de historias que vienen y van

Y llegue a este mundo de cielos pequeños

Sin claro de luna y sin Dios de la lluvia

Sin esa poesía que inspira el azul

Voy por Castellana sin pensar

Voy garabateando la ciudad

Hoy algo le ocurre al corazón

Hoy que le devuelve a la estación

Las estaciones son como los ríos

Cientos de historias que vienen y van

Yo no comprendo unos ojos tan tristes

Como los que he visto dejando el anden

Y tanto adiós tanto abrazo profundo

Ni tanta alegría en la gente al volver

A encontrar su mundo de cielos pequeños

Sin claro de luna y sin Dios de la lluvia

Sin esa poesía que inspira el azul

Voy por Castellana sin pensar

Voy garabateando la ciudad

Hoy algo le ocurre al corazón

Hoy que le devuelve a la estación

Sin esa poesía que inspira el azul

Las estaciones son como los ríos

Con ese murmullo dejé a la ciudad

(Gracias a DelFin por esta letra)

Seizoenen zijn als rivieren

Met dat gemompel kwam ik in de stad aan

Ik raakte in de war tussen soldaten en rook

Met honderden verhalen die komen en gaan

En ik kwam aan in deze wereld van kleine luchten

Geen maanlicht en geen regengod

Zonder die poëzie die het blauw inspireert

Ik ga door Castellana zonder na te denken

Ik ben de stad aan het tekenen

Vandaag gebeurt er iets met het hart

Vandaag keert dat terug naar het station

Seizoenen zijn als rivieren

Honderden verhalen die komen en gaan

Ik begrijp zulke droevige ogen niet

Zoals degene die ik het platform heb zien verlaten

En zo veel vaarwel zo veel diepe knuffel

Niet zo veel vreugde in mensen als ze terugkomen

Om jouw wereld van kleine luchten te vinden

Geen maanlicht en geen regengod

Zonder die poëzie die het blauw inspireert

Ik ga door Castellana zonder na te denken

Ik ben de stad aan het tekenen

Vandaag gebeurt er iets met het hart

Vandaag keert dat terug naar het station

Zonder die poëzie die het blauw inspireert

Seizoenen zijn als rivieren

Met dat gemompel verliet ik de stad

(Met dank aan DelFin voor deze teksten)