Fragilidad - Presuntos Implicados

Deshilo con quietud, un poema de amor

Que hoy nace para ti por añoranza

Y sé que no será, más que estela en el mar

Desaparecerá, en la distancia

Tan delicada la voz

Que susurra el ayer

Toda fragilidad

Septiembre vuela sobre el corazón

Y de hojas secas viste nuestro hogar

Septiembre nunca me abandonará

El brillo de tu luz me hizo amanecer

Abriendo para mí tantas ventanas

Que tan lejos de ti aún tengo lo que fue

El aire de tu amor y su fragancia.

tan delicada la voz

Que susurra el ayer

Toda fragilidad

Septiembre vuela sobre el corazón

Y de hojas secas viste nuestro hogar

Septiembre nunca me abandonará

Si alguna vez amé la dicha de vivir

Fue solo junto a ti, y entre mañanas

Si tuve algún lugar, si todo lo aprendí

Si apenas algo fui

Ik ontrafel rustig, een liefdesgedicht

Dat vandaag voor jou geboren is uit verlangen

En ik weet dat het niet meer zal zijn dan een kielzog in de zee

Zal verdwijnen, in de verte

Zo delicaat de stem

dat fluistert gisteren

alle kwetsbaarheid

September vliegt over het hart

En van droge bladeren zag je ons huis

September zal me nooit verlaten

De helderheid van jouw licht deed me aan het ochtendgloren

Voor mij zoveel ramen openen

Hoe ver van jou heb ik nog wat was

De lucht van je liefde en zijn geur.

zo delicaat de stem

dat fluistert gisteren

alle kwetsbaarheid

September vliegt over het hart

En van droge bladeren zag je ons huis

September zal me nooit verlaten

Als ik ooit van de vreugde van het leven hield

Het was alleen met jou, en tussen de ochtenden door

Als ik een plek had, als ik alles leerde

Als ik bijna niets was