Starvin' to Death - Peter Wolf

She’s always coming too close

I wish she’d leave me alone

But I want her to stay

By the length of my arm

Or a 20-foot pole

I keep her away

The more that she gives me

The hungrier I get

But I would not give an inch

If I were starvin' to death

And every message I send

I have to send out in code

Just to cover my tracks

And I can’t understand

How she knows what she knows

She should be facing the facts

It’s a sad, sad story

Like the one in Macbeth

And I’ll never, never let her know

That I’m starvin' to death

There are times when I call her

She answers the phone, she knows

She calls out my name

And waits for my voice

But I don’t say a word, not a word

And pretty soon I’m guessing

She’ll be saving her breath

And I’ll never say a word

'Cause I’m starvin' to death

Ze komt altijd te dichtbij

Ik wou dat ze me met rust liet

Maar ik wil dat ze blijft

Door de lengte van mijn arm

Of een paal van 20 voet

Ik houd haar weg

Hoe meer ze me geeft

Hoe hongeriger ik krijg

Maar ik zou er geen moer om geven

Als ik doodging van de honger

En elk bericht dat ik verzend

Ik moet in code verzenden

Gewoon om mijn sporen uit te wissen

En ik kan het niet begrijpen

Hoe ze weet wat ze weet

Ze zou de feiten onder ogen moeten zien

Het is een triest, triest verhaal

Zoals die in Macbeth

En ik zal het haar nooit, nooit laten weten

Dat ik van de honger sterf

Er zijn momenten dat ik haar bel

Ze neemt de telefoon op, ze weet het

Ze roept mijn naam

En wacht op mijn stem

Maar ik zeg geen woord, geen woord

En al snel vermoed ik

Ze zal haar adem redden

En ik zal nooit een woord zeggen

'Want ik ben uitgehongerd tot de dood