Последние залпы - Песняры

тот день, когда окончилась война

И все стволы палили в счет салюта,

В тот час на торжестве была одна

Особая для наших душ минута.

В конце пути, в далекой стороне,

Под гром пальбы прощались мы впервые

Со всеми, что погибли на войне,

Как с мертвыми прощаются живые.

До той поры в душевной глубине

Мы не прощались так бесповоротно.

Мы были с ними как бы наравне,

И разделял нас только лист учетный.

Мы с ними шли дорогою войны

В едином братстве воинском до срока,

Суровой славой их озарены,

От их судьбы всегда неподалеку.

И только здесь, в особый этот миг,

Исполненный величья и печали,

Мы отделялись навсегда от них:

Нас эти залпы с ними разлучали.

Внушала нам стволов ревущих сталь,

Что нам уже не числиться в потерях.

И, кроясь дымкой, он уходит вдаль,

Заполненный товарищами берег.

Суда живых — не меньше павших суд.

И пусть в душе до дней моих скончания

Живет, гремит торжественный салют

Победы и великого прощанья.

Программа «Через всю войну» (1985), самая недооцененная работа коллектива.

de dag dat de oorlog eindigde

En alle vaten schoten ten koste van het saluut,

Op dat uur was er een op het feest

Een bijzonder moment voor onze ziel.

Aan het einde van de weg, aan de andere kant,

Onder de donder van het vuren namen we voor het eerst afscheid

Met al degenen die in de oorlog zijn omgekomen,

Hoe de levenden afscheid nemen van de doden.

Tot dan, in het diepst van mijn ziel

We hebben niet zo onherroepelijk afscheid genomen.

We stonden als het ware op één lijn met hen,

En alleen het registratieblad scheidde ons.

We hebben met hen de weg van de oorlog bewandeld

In een enkele militaire broederschap tot de deadline,

Ze worden verlicht door hun harde glorie,

Van hun lot is altijd dichtbij.

En alleen hier, op dit speciale moment,

Vervuld met majesteit en verdriet,

We zijn voor altijd van hen gescheiden:

Deze salvo's scheidden ons van hen.

inspireerde ons met stammen van brullend staal,

Dat we niet meer bij de verliezen horen.

En, bedekt met waas, gaat hij in de verte,

Strand vol kameraden.

De rechtbanken van de levenden zijn niet minder dan de gevallenen.

En laat mijn ziel binnen tot de dagen van mijn dood

Levens, dondert plechtig vuurwerk

Overwinning en groots afscheid.

Het programma "Door de hele oorlog" (1985), het meest onderschatte werk van het team.