Пагоня - Песняры

Толькі ў сэрцы трывожным пачую

За краіну радзімую жах,

Успомню вострую браму святую

І ваякаў на грозных канях.

У белай пене праносяцца коні,

Рвуцца, мкнуцца і цяжка хрыпяць.

Старадаўняй крывіцкай Пагоні (*)

Не разбіць, не спыніць, не стрымаць!

Маці, родная маці-краіна,

Не ўсцішыцца гэтакі боль!

Ты прабач, ты прымі свайго сына,

За цябе яму ўмерці дазволь!

У бязмерную даль вы ляціце,

А за вамі, прад вамі - гады.

Вы за кім у пагоню спяшыце,

Дзе шляхі вашы йдуць і куды?

Мо яны, Беларусь, панясліся

За тваімі дзяцьмі наўздагон,

Што забылі цябе, адракліся,

Прадалі і аддалі ў палон?

Маці, родная маці-краіна,

Не ўсцішыцца гэтакі боль!

Ты прабач, ты прымі свайго сына,

За цябе яму ўмерці дазволь!

Біце ў сэрца іх, біце мячамі,

Не давайце чужынцамі быць!

Хай пачуюць, як сэрца начамі

Аб радзімай старонцы баліць!

Усё лятуць і лятуць тыя коні,

Срэбнай збруяй далёка грымяць!

Старадаўняй крывіцкай Пагоні (*)

Не разбіць, не спыніць, не стрымаць!

Маці, родная маці-краіна,

Не ўсцішыцца гэтакі боль!

Ты прабач, ты прымі свайго сына,

За цябе яму ўмерці дазволь!

Alleen in mijn hart hoor ik angstig

Verschrikking voor het vaderland,

Ik zal me de scherpe heilige poort herinneren

En soldaten op formidabele paarden.

Paarden lopen in wit schuim,

Ze scheuren, snurken en snurken hard.

Oude Kryvyi Rih Chase (*)

Breek niet, stop niet, houd niet tegen!

Moeder, geboorteland,

Kalmeer dergelijke pijn niet!

Het spijt me, je neemt je zoon,

Laat hem voor je sterven!

In de grenzeloze afstand die je vliegt,

En achter je, voor je - jaren.

Je hebt haast bij de achtervolging,

Waar gaan je paden naartoe en waar?

Misschien hebben ze, Wit-Rusland, gehaast

Volg je kinderen,

Wat ben je vergeten, verzaakt,

Verkocht en gevangen genomen?

Moeder, geboorteland,

Kalmeer dergelijke pijn niet!

Het spijt me, je neemt je zoon,

Laat hem voor je sterven!

Klop in hun hart, sla met zwaarden,

Laat ons geen vreemden zijn!

Laat ze 's nachts je hart horen

Over de homepage doet pijn!

Alle vliegen en vliegen die paarden,

Zilveren pantser ratelt weg!

Oude Kryvyi Rih Chase (*)

Breek niet, stop niet, houd niet tegen!

Moeder, geboorteland,

Kalmeer dergelijke pijn niet!

Het spijt me, je neemt je zoon,

Laat hem voor je sterven!