Готика Святой Анны - Песняры

Епископ властью, от Бога данной,

Печаткой-перстнем скрепил решение:

Предать блудливую девку Анну

Огню святому для очищенья.

За то, что грешною красотою

Мужчин смущала, губила сразу.

Они, увидев чудо такое,

Роняли честь и теряли разум.

У стражей, тех что застигли голой,

Её, бесстыжую, в час купания,

Дрожали руки, срывался голос

Когда их вызвали на дознание.

А в каземате под магистратом,

Куда заточили эту красотку,

Нечистая сила неоднократно

Ломала засовы, замки, решётку.

Палач этим чарам дурным поддался

Хоть и молитвы всю ночь шептал он,

Он трижды Анну казнить пытался,

Но трижды секира из рук выпадала.

И вот жестокий костёр пылает,

Но диво дивное видят люди:

Огонь преступницу обнимает,

Целует плечи её и груди.

И застывает высоким храмом,

Где жарче бронзового чекана,

Звонницы, абсиды, арки, рамы…

И губы шепчут: «Святая Анна!»

Bisschop door autoriteit gegeven door God,

Hij verzegelde de oplossing met een zegelring:

Verraad het wulpse meisje Anna

Heilig vuur voor zuivering.

Omdat zondige schoonheid

Mannen in verlegenheid gebracht, onmiddellijk verpest.

Zij, die zo'n wonder zagen,

Ze lieten hun eer vallen en verloren hun verstand.

Bij de bewakers, degenen die naakt werden betrapt,

Haar, schaamteloos, op het uur van het baden,

Handen trilden, stem brak

Toen ze werden opgeroepen voor een verhoor.

En in de kazemat onder de magistraat,

Waar hebben ze deze schoonheid neergezet?

De boze geest herhaaldelijk

Ze brak bouten, sloten, tralies.

De beul bezweek aan deze kwade spreuken

Hoewel hij de hele nacht gebeden fluisterde,

Hij probeerde Anna drie keer te executeren,

Maar drie keer viel de bijl uit zijn handen.

En nu brandt er een wreed vuur,

Maar mensen zien prachtige dingen:

Het vuur omarmt de misdadiger,

Hij kust haar schouders en borsten.

En bevriest als een hoge tempel,

Waar het heter is dan brons jagen,

Klokkentorens, apsissen, bogen, kozijnen…

En lippen fluisteren: "Heilige Anna!"