Life Is A Song - Patrick Park

You say life is a dream where we can’t say what we mean

Maybe just some roadside scene that we’re driving past

There’s no telling where we’ll be in a day or in a week

And there’s no promises of peace or of happiness

Well is this why you cling to every little thing

And pulverize and derange all your senses

Maybe life is a song but you’re scared to sing along

Until the very ending

Oh, it’s time to let go of everything we used to know

Ideas that strengthen who we’ve been

It’s time to cut ties that won’t ever free our minds

From the chains and shackles that they’re in

Oh, tell me what good is saying that you’re free

In a dark and storming sea

You’re chained to your history, you’re surely sinking fast

You say that you know that the good Lord’s in control

He’s gonna bless and keep your tired and oh so restless soul

But at the end of the day when every price has been paid

You’re gonna rise and sit beside him on some old seat of gold

Then won’t you tell me why you live like you’re afraid to die

You’ll die like you’re afraid to go

Oh, it’s time to let go of everything we used to know

Ideas that strengthen who we’ve been

It’s time to cut ties that won’t ever free our minds

From chains and shackles that they’re in

From the chains and shackles that they’re in

Well life is a dream 'cause we’re all walking in our sleep

You could see us stand in lines like we’re dead upon our feet

And we build our house of cards and then we wait for it to fall

Always forget how strange it is just to be alive at all

Je zegt dat het leven een droom is waarin we niet kunnen zeggen wat we bedoelen

Misschien gewoon een tafereel langs de weg waar we langs rijden

Het is niet te zeggen waar we over een dag of over een week zullen zijn

En er zijn geen beloften van vrede of geluk

Welnu, daarom klamp je je vast aan elk klein ding?

En al je zintuigen verpulveren en ontregelen

Misschien is het leven een lied, maar ben je bang om mee te zingen

Tot het einde

Oh, het is tijd om alles los te laten wat we vroeger wisten

Ideeën die versterken wie we zijn geweest

Het is tijd om de banden te verbreken die onze geest nooit zullen bevrijden

Van de kettingen en boeien waarin ze zitten

Oh, vertel me wat goed is om te zeggen dat je vrij bent?

In een donkere en stormachtige zee

Je bent vastgeketend aan je geschiedenis, je zinkt vast snel

Je zegt dat je weet dat de goede Heer de touwtjes in handen heeft

Hij zal je zegenen en je vermoeide en o zo rusteloze ziel houden

Maar aan het eind van de dag wanneer elke prijs is betaald

Je gaat opstaan ​​en naast hem gaan zitten op een oude gouden stoel

Wil je me dan niet vertellen waarom je leeft alsof je bang bent om te sterven?

Je gaat dood alsof je bang bent om te gaan

Oh, het is tijd om alles los te laten wat we vroeger wisten

Ideeën die versterken wie we zijn geweest

Het is tijd om de banden te verbreken die onze geest nooit zullen bevrijden

Van kettingen en boeien waar ze in zitten

Van de kettingen en boeien waarin ze zitten

Nou, het leven is een droom, want we lopen allemaal in onze slaap

Je zou ons in de rij kunnen zien staan ​​alsof we dood op onze voeten staan

En we bouwen ons kaartenhuis en dan wachten we tot het valt

Vergeet altijd hoe vreemd het is om gewoon te leven