Come What Will - Patrick Park

Oh, come what will in the lighting light of love

Where our arrows fly like moths to friendly fire

And we’ll sweep out the day

While all the new world sways

To the sound of our voices growing higher

We’ll turn our backs while yesterday goes up in smoke

And tear down the walls that bar the diamond sky

And we’ll lay them low so everyone will know

And we’ll see one and all with blinding sight

Cause the silence doesn’t seem so golden

When there’s nothing that you love

And what you have wont feel like freedom

If what you have is not enough

Oh come what will in the lighting light of love

Where our actions thaw the ground that we had frozen

And we’ll bury down our sorrows silver crown

Underneath the new path that we’ve chosen

We’ll turn our backs while yesterday goes up in smoke

And tear down the walls that bar the diamond sky

And we’ll lay them low so everyone will know

And we’ll see one in all with blinding sight

Cause the silence doesn’t seem so golden

When there’s nothing that you love

And what you have won’t feel like freedom

If what you have is not enough

And somewhere I know that there’s a reason

Why this emptiness can way a ton

And outside there’s a breeze that blows so sweetly

To return the many back to one

Cause the silence doesn’t seem so golden

When there’s nothing that you love

And what you have won’t feel like freedom

If what you have is not enough

Oh, kom wat zal er in het licht van liefde

Waar onze pijlen vliegen als motten naar vriendelijk vuur

En we ruimen de dag op

Terwijl de hele nieuwe wereld zwaait

Naar het geluid van onze stemmen die hoger worden

We keren ons de rug toe terwijl gisteren in rook opgaat

En breek de muren af ​​die de diamanten hemel versperren

En we leggen ze laag zodat iedereen het weet

En we zullen ze allemaal zien met verblindend zicht

Omdat de stilte niet zo gouden lijkt

Als er niets is waar je van houdt

En wat je niet voelt als vrijheid

Als wat je hebt niet genoeg is

Oh kom wat zal er in het licht van liefde

Waar onze acties de grond ontdooien die we hadden bevroren

En we zullen onze verdriet zilveren kroon begraven

Onder het nieuwe pad dat we hebben gekozen

We keren ons de rug toe terwijl gisteren in rook opgaat

En breek de muren af ​​die de diamanten hemel versperren

En we leggen ze laag zodat iedereen het weet

En we zullen er één zien met verblindend zicht

Omdat de stilte niet zo gouden lijkt

Als er niets is waar je van houdt

En wat je hebt, voelt niet als vrijheid

Als wat je hebt niet genoeg is

En ergens weet ik dat er een reden is

Waarom deze leegte veel kan betekenen

En buiten is er een briesje dat zo lief waait

Om de vele terug te brengen naar één

Omdat de stilte niet zo gouden lijkt

Als er niets is waar je van houdt

En wat je hebt, voelt niet als vrijheid

Als wat je hebt niet genoeg is