Down in the Blackness - Patrick Park

Upon the air there goes the fire

rings like a bell a'

across the divide

lets end this loathing

might we wander

and move in silence, through all the thunder

like we’ve always done

sometimes I feel down in the blackness

reaching upwards

falling backwards

and all my efforts, seem so feeeble

perfect intentions and imperfect people

and we will always be

but I can feel it all rushing back in

the fullness of my heart wont be emptied out again

and I swear I wont never be what I’ve been

the stillness of my heart wont be broken up again

there is a silence, its always stormin'

in the grinding gears, and in the traffic roarin'

we turn away until we can hear it

we close ourselves of

we dare not feel it

ooooh everyone

but I can feel it all rushing back in, the fullness of my heart wont be emptied

out again

and I swear I wont ever be what I’ve been

the stillness of my heart wont be broken up again

Daar gaat het vuur in de lucht

rinkelt als een bel a'

over de kloof

laten we een einde maken aan deze walging

kunnen we dwalen

en beweeg in stilte, door alle donder heen

zoals we altijd hebben gedaan

soms voel ik me neerslachtig in de duisternis

naar boven reiken

achterover vallen

en al mijn inspanningen lijken zo zwak

perfecte bedoelingen en onvolmaakte mensen

en dat zullen we altijd zijn

maar ik voel het allemaal weer naar binnen stromen

de volheid van mijn hart zal niet meer worden geleegd

en ik zweer dat ik nooit zal zijn wat ik geweest ben

de stilte van mijn hart zal niet meer verbroken worden

er is een stilte, het stormt altijd

in de malende versnellingen, en in het verkeer roarin'

we draaien weg totdat we het kunnen horen

we sluiten ons af van

we durven het niet te voelen

oooh iedereen

maar ik voel het allemaal weer naar binnen stromen, de volheid van mijn hart zal niet worden geleegd

alweer eruit

en ik zweer dat ik nooit zal zijn wat ik geweest ben

de stilte van mijn hart zal niet meer verbroken worden