Comienzo Y Final De Una Verde Mañana - Pablo Milanés, Caetano Veloso

Déjame despertarte con un beso

en la verde mañana que te espera

déjame celebrar la primavera

en el hermoso largo de tu cuerpo.

Déjame recorrer ese universo

que conozco sin limites y fronteras

déjame descansar sobre tu pecho

que calienta mi piel como una hoguera.

Déjame repasar tus accidentes

detenerme a palpar cada medida

humedecer tus ojos y tus fuentes

y penetrar al fondo de tu vida.

Déjame demostrar que diez noviembres

purifican el alma y el deseo

que al abrazarte aún mi cuerpo tiemble

y relajado en paz me duerma luego.

Déjame al despertar tener la dicha

de hablar y compartir nuestros anhelos

y en la mañana verde que termina

volver a repetir que te quiero.

Laat me je wakker maken met een kus

in de groene ochtend die op je wacht

laat me de lente vieren

in de mooie lengte van je lichaam.

Laat me door dat universum reizen

die ik ken zonder grenzen en grenzen

laat me op je borst rusten

dat mijn huid verwarmt als een vreugdevuur.

Laat me je ongelukken doornemen

stop om elke maat te voelen

bevochtig je ogen en je fonteinen

en tot op de bodem van je leven doordringen.

Laat me bewijzen dat tien november

zuiver de ziel en het verlangen

dat als ik je omhels mijn lichaam nog steeds trilt

en ontspannen in vrede viel ik later in slaap.

Laat me wakker worden om geluk te hebben

om te praten en onze verlangens te delen

en in de groene ochtend die eindigt

herhaal nogmaals dat ik van je hou.