Человечность - Оля и Монстр

Может ли Он быть сошедшим с ума,

Глядя нам в лица, в сердца и дома,

Зная мысли, вкусы и взгляды,

Посетив заповедники ада?

Море, деревья, солнце и звезды —

Может ли Он пожалеть, что все создал?

Красота никого не спасла,

Красота — только повод для зла.

Припев:

Он заперся в поднебесье,

Он пишет о людях песни,

Рыдая над каждым аккордом

От ярости или восторга.

Ему так нужна их милость.

Он смотрит на то, что из них получилось,

Каждый вдох ощущая,

То гневаясь, то снова прощая.

Может ли Он нуждаться в прощении?

Знает ли Он свое предназначение?

Как ощущает Он смерть?

Хочет ли иногда умереть?

Как ощущает Он звон тишины?

И одиночество среди весны?

Может быть Он счастлив вполне,

Может быть Он плачет во сне.

Припев:

Он заперся в поднебесье,

Он пишет о людях песни,

Рыдая над каждым аккордом

От ярости или восторга.

Ему так нужна их милость.

Он смотрит на то, что из них получилось,

Каждый вдох ощущая,

То гневаясь, то снова прощая.

Я так хочу, так хочу ощущений.

У меня, есть лишь миг эйфории и мучений.

Я так хочу, так хочу ощущений.

У меня, есть лишь миг эйфории и мучений,

Пока не вернется в холодную вечность

Моя уязвимость, моя человечность.

Припев:

Он заперся в поднебесье,

Он пишет о людях песни,

Рыдая над каждым аккордом

От ярости или восторга.

Ему так нужна их милость.

Он смотрит на то, что из них получилось,

Каждый вдох ощущая,

То гневаясь, то снова прощая.

Kan hij gek zijn?

Kijkend in onze gezichten, harten en huizen,

Gedachten, smaken en opvattingen kennen,

Door de reservaten van de hel te bezoeken?

Zee, bomen, zon en sterren -

Kan Hij er spijt van hebben dat Hij alles heeft geschapen?

Schoonheid heeft niemand gered

Schoonheid is slechts een excuus voor het kwaad.

Refrein:

Hij sloot zich op in de lucht,

Hij schrijft liedjes over mensen,

Snikkend over elk akkoord

Van woede of verrukking.

Hij heeft hun genade echt nodig.

Hij kijkt naar wat er uit kwam,

Elke ademhaling voelen

Nu boos, dan weer vergevingsgezind.

Kan Hij vergeving nodig hebben?

Kent hij zijn doel?

Hoe denkt Hij over de dood?

Wil je soms dood?

Hoe voelt Hij het geluid van stilte?

En eenzaamheid midden in de lente?

Misschien is hij best blij

Misschien huilt hij in zijn slaap.

Refrein:

Hij sloot zich op in de lucht,

Hij schrijft liedjes over mensen,

Snikkend over elk akkoord

Van woede of verrukking.

Hij heeft hun genade echt nodig.

Hij kijkt naar wat er uit kwam,

Elke ademhaling voelen

Nu boos, dan weer vergevingsgezind.

Ik wil zo graag, dus ik wil sensaties.

Ik heb slechts een moment van euforie en kwelling.

Ik wil zo graag, dus ik wil sensaties.

Ik heb slechts een moment van euforie en kwelling,

Tot je terugkeert naar de koude eeuwigheid

Mijn kwetsbaarheid, mijn menselijkheid.

Refrein:

Hij sloot zich op in de lucht,

Hij schrijft liedjes over mensen,

Snikkend over elk akkoord

Van woede of verrukking.

Hij heeft hun genade echt nodig.

Hij kijkt naar wat er uit kwam,

Elke ademhaling voelen

Nu boos, dan weer vergevingsgezind.