Жена моя - Ольга Арефьева, Ковчег

— Жена моя, сказал он ей, —

Я ухожу сегодня к другой.

Подай мне поесть и вина налей,

И в последний раз ложись в постель со мной.

— О муж мой, вот ужин и вот постель,

И на мне мой лучший наряд,

Но скажи лишь мне, хороша ли она

И вернешься ли ты домой назад?

— Хороша она, да уж очень бледна —

Та, к которой держу я путь,

Рука ее, как лед, холодна,

И словно гранит, тверда ее грудь.

— О, муж мой, неужто моя любовь

Не задержит тебя со мной?

Мы венчались с тобой в церкви святой

И деток родили мы с тобой!

— О, жена моя, я кроме тебя

Не мечтал ни о ком другом.

Я б остался с тобой, но тогда она

Сама постучится в наш с тобой дом.

— О, муж мой, не нужно тогда тебе

Никуда от меня идти.

Я встану в дверях у нее на пути,

И она не посмеет к нам войти!

— О, жена моя, на ее путях

Не бывает земных преград.

Я б вернулся к тебе, но никто еще

От нее не сумел вернуться назад.

Я уже слышу голос и скрип костей,

И я чувствую холод ее.

Очень скоро я должен уйти буду с ней,

Если хочешь — пойдем со мной вдвоем.

‘Mijn vrouw,’ zei hij tegen haar, ‘

Ik vertrek vandaag voor een ander.

Geef me wat te eten en schenk wat wijn in

En voor de laatste keer, ga bij mij in bed liggen.

- Oh mijn man, hier is het avondeten en hier is het bed,

En ik draag mijn beste outfit,

Maar vertel me gewoon of ze goed is

En kom je terug naar huis?

- Ze is goed, ja, ze is erg bleek -

Degene waarnaar ik het pad houd,

Haar hand is koud als ijs

En net als graniet is haar borst hard.

- Oh, mijn man, is het echt mijn liefde?

Wil je niet bij me blijven?

Wij zijn met u getrouwd in de kerk van St.

En we zijn met jou bevallen van kinderen!

- Oh, mijn vrouw, ik ben apart van jou

Van niemand anders gedroomd.

Ik zou bij je gebleven zijn, maar toen...

Ze komt samen met jou bij ons aankloppen.

- Oh, mijn man, dan hoef je niet...

Ga nergens van mij vandaan.

Ik zal op haar manier aan de deur staan,

En ze durft niet bij ons binnen te komen!

— Oh, mijn vrouw, op haar manier

Er zijn geen aardse barrières.

Ik zou naar je terugkeren, maar niemand anders

Ik kon niet teruggaan van haar.

Ik hoor al de stem en het kraken van botten,

En ik voel haar kilheid.

Zeer spoedig moet ik vertrekken, ik zal bij haar zijn,

Als je wilt, kom dan samen met me mee.