Жонглёр - Ольга Арефьева, Ковчег

самый главный в небесах — не совсем монарх,

он в серебряных трусах, золотых штанах,

на одной его руке — кольца и шары,

на другой — наши миры…

кто попал в его ладонь, тот взлетит как мяч,

раздаётся легкий звон — и всё пляшет вскачь…

я — в его ладони шар, я — летящий жар,

его арт, цветной азарт…

десять дней в золотых руках —

сердце пропускает такт.

перевернулась и пошла —

улыбалась, но слёзы грели.

вместо мата поставила шах,

десять песен и альманах,

на золотой трубе — хвала,

а на серебряной — только трели…

ля-ля-ля ля-ляй ля-ля ля-ля

мир — круглый, словно цирк,

ля-ля-ля ля-ляй ля-ля ля-ля

мир — бублик, а нём дырка.

самый главный в небесах — не совсем монах,

он в серебряных трусах, золотых штанах,

он жонглёр большой игры, звёзд или планет,

хоть его почти что нет…

хоть его почти что нет — вертит он миры

и одет то в плащ, то в плед звёздной мишуры.

вот вращает круг удач, смех его кусач,

кто он — врач или палач?..

десять дней в золотых снегах,

как удержаться на ногах?

de belangrijkste in de hemel is niet echt een monarch,

hij is in zilveren korte broek, gouden broek,

aan een van zijn handen zijn ringen en ballen,

aan de andere kant - onze werelden ...

wie zijn handpalm raakt, zal opstijgen als een bal,

er is een licht gerinkel - en alles danst in galop ...

Ik ben een bal in zijn handpalm, ik ben een vliegende hitte,

zijn kunst, kleur opwinding ...

tien dagen in gouden handen -

hart slaat een slag over.

draaide zich om en ging -

glimlachte, maar de tranen werden warm.

zet een vinkje in plaats van schaakmat,

tien liederen en een almanak,

op de gouden trompet - lof,

en op zilver - alleen trillers ...

la la la la la la la la la la

de wereld is rond als een circus,

la la la la la la la la la la

de wereld is een donut, en het is een gat.

de belangrijkste in de hemel is niet echt een monnik,

hij is in zilveren korte broek, gouden broek,

hij is een jongleur van het grote spel, sterren of planeten,

ook al bestaat het bijna niet...

ook al is hij bijna weg - hij draait de werelden

en nu gekleed in een mantel, nu in een plaid van sterrenklatergoud.

hier draait het de cirkel van geluk, zijn lach is bijtend,

wie is hij - een dokter of een beul? ..

tien dagen in gouden sneeuw,

hoe blijf je op de been?