Трубач - Ольга Арефьева, Ковчег

Губы трубача смёрзлись в поцелуе

С мундштуком любимой ледяной груди,

Злой мороз встречает скорый поезд всуе

С тем, кого не любят, с тем, кого не жди.

В окнах проявились глянцевые лица,

Лишь трубач не видит в тамбуре дыры,

Проводник у печки шумно шевелится,

Но любовь не греет мёрзлые миры.

Он один - солист ушедшего оркестра

Вечно привечает криками трубы

Всех, кто потеряли время или место,

Тех, кого прибило к линии судьбы...

А рука всё машет, ей тепло и страшно,

И душе, как шее, пусто без креста,

У чужих привычка прибиваться к нашим,

У своих призванье - покидать места.

Люди из хлеба, люди из глины, и люди из талой травы...

Ангел с лицом удивительной рыбы меня называет на "Вы"...

Обнимите даже тех, кого не ждете

Может быть, им тоже надобно тепло?

В поезде мы просто пассажиры плоти,

На перроне - души - паром на стекло.

Мы сыграем в радость, мы споём и спляшем,

Ты трубой помашешь в смерзшейся руке,

Поиграй нам наши траурные марши,

Раз уж ты с судьбою так накоротке!

De lippen van de trompettist bevroor in een kus

Met het mondstuk van je favoriete ijzige kist,

Kwade vorst ontmoet de snelle trein tevergeefs

Met degenen die niet geliefd zijn, met degenen van wie je het niet verwacht.

Glanzende gezichten verschenen in de ramen,

Alleen de trompettist ziet geen gaten in de vestibule,

De conducteur bij het fornuis roert luidruchtig,

Maar liefde verwarmt geen bevroren werelden.

Hij alleen is de solist van het overleden orkest

Begroet altijd met trompetkreten

Al degenen die tijd of plaats hebben verloren,

Degenen die aan de lijn van het lot zijn genageld...

En de hand zwaait, het is warm en eng,

En de ziel is, net als de nek, leeg zonder kruis,

Buitenaardse wezens hebben de gewoonte om zich aan de onze vast te klampen,

Hun roeping is om plaatsen te verlaten.

Mensen van brood, mensen van klei en mensen van ontdooid gras...

Een engel met het gezicht van een geweldige vis noemt me "Jij" ...

Knuffel zelfs degenen die je niet verwacht

Misschien hebben ze ook warmte nodig?

In de trein zijn we gewoon passagiers van het vlees

Op het perron - zielen - veerboot op glas.

We zullen spelen van vreugde, we zullen zingen en dansen,

Je zwaait met de pijp in je bevroren hand,

Speel ons onze begrafenismarsen

Omdat je zo kort bent met het lot!