Начинай - Ольга Арефьева, Ковчег

Начинай, расскажи мне,

Как бегу, смеясь, по краю светотьмы.

Я высохла как цвет,

Как след кого здесь нет -

Я поэт озимый.

Начинай эту песню,

За плечом молчит телесный доремир.

Уместно ли шучу,

Когда как соль звучу,

Если жесты пресны?

Начинай эту сказку,

Я пляшу без ног и я пою вне нот.

Тебя б я обняла,

Но где наши тела

Для тепла и ласки?

Начинай эти слезы,

Меня сеял Бог, а сам принес мороз,

Я в рост пойду весной

Цветком или сосной,

А сейчас я мерзну.

Начинай, я продолжу,

Мы живем в нуле, мы гости на земле,

Сроднились с пустотой

И стали красотой,

А теперь все можем.

Я - Земля, я - Земля.

Первый, первый, я - Земля.

Begin, vertel me

Terwijl ik lachend langs de rand van de duisternis ren.

Ik droogde op als een bloem

Als een spoor van wie er niet is -

Ik ben een winterdichter.

Start dit nummer

Achter de schouder zwijgt de lichamelijke doremir.

Is het gepast om grappen te maken?

Als ik klink als zout

Als de gebaren smakeloos zijn?

Begin dit verhaal

Ik dans zonder benen en ik zing uit noten.

ik zou je knuffelen

Maar waar zijn onze lichamen?

Voor warmte en genegenheid?

Begin die tranen

God zaaide mij, en hij bracht vorst,

Ik zal opgroeien in de lente

bloem of dennen

En nu bevries ik.

Begin, ik ga door

We leven in nul, we zijn gasten op aarde,

Verbonden met de leegte

En schoonheid worden

En nu kunnen we allemaal.

Ik ben de aarde, ik ben de aarde.

Ten eerste, ten eerste, ik ben de aarde.