Курок - Ольга Арефьева, Ковчег

Вопли отчаянья, ругань старух,

скрежет шагов у дверного глазка —

порой мне так хочется выключить звук

нажатьем курка у виска.

нажатьем курка у виска.

До победы, до света, до утра

я, боюсь, не дождусь, ведь мне пора,

до парада победы, до утра —

мне пора.

Я видела тучи над крышей моей,

всё ближе и ближе грохочущий гром,

и лица людей, и морды зверей,

и птицу с сожжённым крылом.

Я видела это и вижу сейчас,

мне кажется, я слышу лязг

нажатья курка у виска.

нажатьем курка у виска.

До победы, до света, до утра

я, боюсь, не дождусь, ведь мне пора,

до парада победы, до утра —

мне пора.

Wanhoopskreten, vloeken van oude vrouwen,

het raspen van stappen bij het kijkgaatje -

soms wil ik gewoon het geluid uitzetten

haal de trekker over bij de tempel.

haal de trekker over bij de tempel.

Tot de overwinning, tot het licht, tot de ochtend

Ik ben bang dat ik niet kan wachten, want ik moet gaan,

tot de overwinningsparade, tot de ochtend -

Ik moet gaan.

Ik zag wolken boven mijn dak,

steeds dichterbij de rommelende donder

en de gezichten van mensen, en de muilkorven van dieren,

en een vogel met een verbrande vleugel.

Ik zag het en ik zie het nu

Ik denk dat ik een rinkel hoor

haal de trekker over bij de tempel.

haal de trekker over bij de tempel.

Tot de overwinning, tot het licht, tot de ochtend

Ik ben bang dat ik niet kan wachten, want ik moet gaan,

tot de overwinningsparade, tot de ochtend -

Ik moet gaan.